ارتباط ابعاد حمايت اجتماعي با اميد به زندگي در بيماران مبتلا به سرطان

زمينه و هدف: سرطان يكي از شايعترين بيماريها است كه سالانه افراد زيادي به آن مبتلا ميشوند. ابـتلاي فـرد به سرطان منجر به كاهش اميد به زندگي مي شود. يكي از راه هاي افزايش اميد بـه زنـدگي در ايـن بيمـاران، حمايـت اجتماعي است. مطالعه حاضر با هدف تعيين ارتباط ابعاد حمايت اجتماعي با اميد به زندگي در بيماران مبتلا به سـرطان انجام شد. روشها: مطالعه حاضر يك مطالعه ي توصيفي تحليلي از نوع همبسـتگي بـود. ايـن مطالعـه بـا مشـاركت 84 نفـر از بيماران مبتلا به سرطان مراجعه كننده به كلينيك شيمي درماني جوادالائمه شهرستان تربـت حيدر يـه در سـال 1397 انجام شد. واحدهاي مطالعه به روش نمونه گيري تصادفي ساده انتخاب شدند. اطلاعات با اسـتفاده از پرسشـنامه هـاي استاندارد اميد به زندگي ميلر و حمايت اجتماعي ساراسون جمع آوري گرديـد. داده هـا بـا اسـتفاده از آمـار توصـيفي و استنباطي و نرمافزار SPSS نسخه 20 تجزيه و تحليل شدند. نتايج: از مجموع 84 نفر مشاركت كننده 51نفر(60.7%)خانم و مابقي آقا بودند. بين ابعاد حمايت اجتماعي (بعد شـبكه اجتماعي و رضايتمندي) با نمره اميـد بـه زنـدگي بـه ترتيـب ( r=0.31 , p=0.004 ) ، (r=0.27 , p=0.01 ) (ارتبـاط مستقيم و معني داري وجود داشت. نتيجه گيري: با افزايش حمايت اجتماعي بيماران سرطاني، ميزان اميد به زنـدگي آنـان افـزايش مـي يابـد. پيشـنهاد ميشود در مطالعات گسترده، منابع حمايت اجتماعي بيماران سرطاني شناسايي شوند و در جهت افزايش اميد به زندگي مورد استفاده قرار گيرند.