اثربخشي درمان مبتني بر افق زمان بر تواناييهاي شناختي، تنظيم هيجان و ناگويي هيجاني در نوجوانان دختر افسرده

زمينه و هدف: بيماران افسرده با مشكلاتي در زمينه توانـايي هـاي شـناختي، تنظـيم هيجانـات و نـاگويي هيجاني مواجه هستند. چشمانداز زمان به عنوان ديدگاه فرد نسبت به گذشته، حال و آينده شخصي وي، مي تواند به بهبود تواناييهاي شناختي و هيجاني كمك كند. پژوهش حاضر با هدف بررسـي اثربخشـي درمـان مبتني بر افق زمان بر توانايي هاي شناختي، تنظيم هيجان و ناگويي هيجاني در نوجوانان دختر افسرده شهر يزد انجام شد. روش‌ها: اين پژوهش به روش نيمه تجربي انجام شد. جامعه آماري شامل تمامي نوجوانان دختر افسرده شهر يزد بود. 21 نوجوان دختر افسرده به روش هدفمند انتخاب و بطور تصادفي در دو گروه مداخله (8 نفر) و كنترل (13 نفـر) قـرار گرفتند. جهت گردآوري داده هاي پژوهش از ابزارهاي استاندارد استفاده شد. گروه مداخله در شش جلسه 60 دقيقـه اي، هفته اي دو بار، در آموزش برنامه افق زمان شركت نمودند. دادهها با روش تحليل واريانس با اندازهگيري مكرر تحليـل گرديد. نتايج: براساس يافته ها درمان مبتني بر افق زمان بر افزايش توانايي شناختي، بهبود تنظيم هيجاني و كاهش ناگويي هيجاني در نوجوانان دختر افسرده تأثير معناداري داشت (p 0.05) امـا اثـر مداخلـه تنهـا در مـورد متغيـر تو انـايي شناختي در طول زمان پايدار بود.(p 0.05). نتيجه گيري: بر اساس نتايج ، برنامه افق زماني مداخله اي سودمند است كه با تاكيد بـر مولفـه هـايي ماننـد آمـوزش مديريت فعال زمان، مي تواند بر ميزان توانايي شناختي تاثير پايدار و مطلوبي داشته باشد.