بررسي بيان ژني رتينول متصل به پروتيين (RBP4) و ناقل غشايي گلوكز (GLUT4) در عضله اسكلتي رت‌هاي ديابتي شده با STZ به‌دنبال تمرين ورزشي هوازي

زمينه و هدف: ديابت نوع دو يك بيماري متابوليكي است و به‌سرعت در حال افزايش است. (GLUT4) Glucose transporter type 4 و (RBP4) Retinolbinding protein 4 از عواملي هستند كه در برداشت گلوكز نقش دارند. هدف پژوهش حاضر بررسي تاثير تمرين هوازي بر بيان ژن‌هاي RBP4 و GLUT4 عضله نعلي در رت‌هاي ديابتي به روش STZ بوده است. روش بررسي: اين پژوهش تجربي، مورخ ارديبهشت 1397 تا شهريور سال 1397 در دانشگاه علوم پزشكي بقيه‌الله (عج) انجام شد. 48 رت به‌طور تصادفي به چهار گروه كنترل پايه، كنترل12 هفته‌اي، ديابت، و ديابت و تمرين تداومي متوسط تقسيم شدند. القاي ديابت با تزريق استرپتوزوتوسين انجام گرديد. پروتكل تمريني شامل تمرينات هوازي به‌مدت 12 هفته‌ پنج جلسه‌اي بود. بيان ژن با روش Real time PCR اندازه‌گيري شد. تحليل آماري با نرم‌افزار SPSS software, version 22 (IBM SPSS, Armonk, NY, USA) و رسم نمودارها با نرم‌افزار GraphPad Prism version 8, (GraphPad Software, USA) انجام شد. يافته‌ها: نتايج، افزايش چشمگير RBP4 در گروه ديابت نسبت به ساير گروه‌ها را نشان داد. در مقايسه دو گروه ديابت و ديابت به‌ همراه تمرين تداومي، متوسط بيان ژن RBP4 در ديابتي‌هاي تمريني كمتر بيان شده بود. در رابطه با GLUT4 بين گروه‌هاي ديابت و ديابت به‌همراه تمرين نسبت به‌هم تفاوت معناداري وجود داشت و همچنين ميزان بيان ژن GLUT4 در گروه ديابت به‌همراه تمرين نسبت به‌ گروه‌هاي ديگر بيشتر بود. نتيجه‌گيري: طبق پژوهش حاضر تاثير تمرين تداومي با شدت متوسط بر بيان ژن‌هاي RBP4 و GLUT4در عضله نعلي نشان داده شد كه مي‌تواند در برداشت گلوكز موثر باشد.