تأثير چهار هفته تمرين پلاريزه بر متغيرهاي آمادگي هوازي و بي‌هوازي بازيكنان فوتبال

The effect of 4 weeks polarize training on aerobic and anaerobic fitness variables in soccer players

آمادگي فوتبال نيازمند به‌كارگيري سيستم‌هاي انرژي هوازي و بي‌هوازي است كه مي‌تواند به‌وسيلۀ توزيع شدت تمرين حاصل شود. هدف از پژوهش حاضر بررسي تأثير 4 هفته تمرين پلاريزه بر متغيرهاي آمادگي هوازي و بي‌هوازي بازيكنان فوتبال بود.20 بازيكن فوتبال ليگ تهران براساس اكسيژن مصرفي بيشينه در قالب دو گروه تمرينات پلاريزه (10 نفر؛ 52/11 ميلي‌ليتر/كيلوگرم/دقيقه) و تمرينات معمول آماده‌سازي هوازي فوتبال (10 نفر؛ 53/31 ميلي‌ليتر/كيلوگرم/دقيقه) تقسيم شدند. آزمودني‌ها پيش و پس از 4 هفته تمرينات پلاريزه (4 جلسه در هفته، 3 جلسه حجم بالا - شدت كم، 30 -45 دقيقه با 55 تا 85 درصد ضربان قلب بيشينه و يك جلسۀ تناوبي شديد 25 دقيقه بالاي 90 درصد ضربان قلب بيشينه در هفته‌هاي دوم و چهارم يك جلسۀ 30 دقيقه‌اي با شدت 85 تا 90 درصد ضربان قلب بيشينه بين دو آستانۀ لاكتات) و معمولي فوتبال (4 جلسه در هفته، 2 جلسۀ تناوبي با شدت بالا، 1 جلسه آستانۀ لاكتات 20 تا 30 دقيقه، 85 تا 90 درصد ضربان قلب بيشينه و 1 جلسه تمرين با شدت پايين 55 تا 85 درصد ضربان) ارزيابي شدند. از آزمون تي مستقل پس از كم كردن نمره‌هاي پس‌آزمون از پيش‌آزمون براي مقايسۀ تأثيرات بين و تي وابسته براي بررسي تغييرات درون‌گروهي استفاده شد (0/05≥P). پس از 4 هفته تمرينات پلاريزه و معمولي، اكسيژن مصرفي بيشينه (0/001=P و 0/001=P) و ويژه فوتبال (0/001=P و 0/006=P) و اوج توان (0/001=P و 0/007=P) به‌طور معنادار نسبت به پيش‌آزمون افزايش و نسبت تبادل تنفسي كاهش يافت (0/02=P و 0/041=P). علاوه‌بر اين، مدل تمرين پلاريزه به افزايش معنادار اكسيژن مصرفي بيشينه (0/001=P) و ويژۀ فوتبال (0/001=P) و اوج توان نسبت به مدل معمولي تمرينات فوتبال منجر شد (0/001=P). نتايج تحقيق نشان داد توزيع شدت تمرين بر اساس مدل پلاريزه مي‌تواند در دوره‌هاي كوتاه‌مدت تمرين مؤثرتر از تمرينات معمول آماده‌سازي فوتبال در مرحلۀ خارج از فصل مسابقات به‌منظور پيشرفت آمادگي هوازي و بي‌هوازي بازيكنان باشد.

Soccer preparation requires the use of aerobic and anaerobic energy systems, which can be achieved by the intensity distribution of training. This study aimed to evaluate the effect of 4 weeks of polarizing training on aerobic and anaerobic fitness variables in soccer players. 20 soccer players in Tehran soccer league were divided into polarized (n=10; 52.11 ml/kg/min) and usual soccer training (n=10; 53.31 ml/kg/min) groups based on maximum oxygen consumption. Subjects were evaluated before and after four weeks of polarize (four-session consisting of three sessions of high volume -low-intensity training followed by a high-intensity interval training session) and usual soccer training (Four sessions per week including two sessions of high-intensity interval training, one session of lactate threshold training and one session of low-intensity training) to measure maximal oxygen consumption and soccer-specific, mean and peak power and respiratory exchange ratio. Maximum oxygen consumption, peak power, soccer-specific Maximum oxygen consumption and respiratory exchange ratio were significantly increased after four weeks of polarized and usual soccer training (P<0.05). Also, the polarized training model resulted in a significant increase in maximal oxygen consumption, peak power, and specific soccer maximal oxygen consumption compared to the usual soccer training model (P≤0.01). The results showed that the distribution of training intensity based on the polarized model can be more effective in short term than the usual soccer training in off-season preparations.