ارتقاي دارايي‌هاي معنوي نهادهاي رسمي و غيررسمي با غناي اخلاقي سرمايۀ انساني

مروزه از سرمايۀ انساني به عنوان مهمترين دارايي براي پيشرفت نهادها، سازمان ها و شركت ها ياد مي شود؛ محققان دريافته اند توسعۀ اصالت فردي، زيربناي خودشكوفايي و نوآوري در اجتماع و بنيادگذار پيشرفت هاي چشم گير فرهنگي و بالتبع مترقي سازِ صنعت، كارآفريني و اقتصاد است. مهمترين راه تقويت سرمايۀ انساني، ارتقاءدهي معنوي به افراد است. در اين ميان، اخلاق فاضل و نيكوي فرد اصيل، مهمترين عامل بروز و ظهور ايده هاي نوين افراد و به كارگيري عملي اين نيروهاست. با توجه به اين حقيقت، در پژوهش حاضر، به طور توصيفي و تحليلي بيان مي شود كه چگونه مي توان با تأكيد بر فلسفۀ فردِ بااخلاق به عنوان سرمايه اي كه اصالت از آن اوست، تحولات كلان اجتماعي، سياستي و اقتصادي ايجاد كرد. توجه كاربردي به اصالت فردِ خلاق و اخلاق مداري، مزيت هاي رقابتي در نهادها ايجاد مي كند، زيرا موجب كم‌رنگ شدن رذايل اخلاقي مي شود و حتي قبل از قوانين، تضمين سلامت دستگاه اداري و زدودن فساد را حاصل مي كند. در اين ميان نهادها، بستري براي ظهور و بروز استعدادهاي نوآورانه و نقش آفريني افراد اخلاق مدارِ اصيل در اجراي خط مشي هاي بالا به پايين و پايين به بالا هستند. نقش نهادهاي رسمي در خدمت، ايجاد نظم و تهيۀ بستر سالم حمايتي براي فعاليت فرد اصيل و نهادهاي غيررسمي به عنوان تسهيل گر تمرين اخلاق فاضله و اكرام و مشاركت بازيگران سطوح پايين تر بيان شده است كه چگونه منجر به بروز نوآوري، فرهنگ شايسته سالاري، رفاه معيشتي و اقتصاد عدالت گرايانه خواهد شد.