پيش بيني موفقيت شغلي عيني و فاعلي وكلا و حقوقدانان براساس لنگرگاه هاي مسير شغلي

زمينه: مطالعات مختلفي بر موفقيت شغلي در اقشار مختلف جامعه پرداخته است. اما كمتر پژوهشي را مي توان يافت كه موفقيت شغلي وكلا و حقوقدانان را بررسي نموده باشد. هدف: پيشبيني موفقيت شغلي عيني و فاعلي بر اساس لنگرگاه هاي مسير شغلي در وكلا و حقوقدانان شهر اصفهان در سال 1397 بود. روش: طرح پژوهش توصيفي از نوع همبستگي بود. به اين منظور، 152 نفر از وكلا و حقوقدانان (65 زن و 87 مرد) به شيوه در دسترس انتخاب شدند و دو پرسشنامه ي موفقيت شغلي (سميعي و همكاران، 1393) و لنگرهاي مسير شغلي (شاين، 1985) را تكميل نمودند. جهت تجزيه و تحليل داده ها از ضريب همبستگي پيرسون و تحليل رگرسيون استفاده شد. يافته ها: نتايج حاصل از آمار توصيفي نشان داد شايستگي فني كاركردي در بين وكلا و حقوقدانان در رتبه اول، خدمت و فداكاري در مرتبه دوم و سبك زندگي با محوريت تعادل كار خانواده در رتبه سوم قرار داشت. همچنين، ميانگين موفقيت شغلي فاعلي بالاتر از ميانگين موفقيت شغلي عيني بود. علاوه براين، از بين هشت بعد لنگرگاه هاي مسير شغلي، سه بعد شايستگي، استقلال و خدمت و فداكاري پيش بيني كننده معني دار (0/05 p) موفقيت شغلي فاعلي و دو بعد شايستگي و چالش پيش بيني كننده معني‌دار (0/05 p) موفقيت شغلي عيني بودند. به طوري كه توانستند 20 و 15 درصد از واريانس موفقيت شغلي را تبيين كنند. نتيجه‌گيري: براساس يافته هاي پژوهش مي توان چنين نتيجه‌گيري نمود كه با افزايش شايستگي ها و نيز دادن استقلال بيشتر و ارجاع پرونده هاي چالشي به وكلا و حقوقدانان مي توان موفقيت شغلي فاعلي و عيني را در آنها افزايش داد.