اثربخشي مشاوره شناختي رفتاري مبتني بر درمان پذيرش و تعهد (ACT) بر انعطاف‌پذيري روانشناختي مادران وابسته به سوءمصرف مواد

زمينه: امروزه اعتياد يك تهديد بسيار مهم براي سلامت نظام خانواده به حساب مي آيد. درمان هاي شناختي رفتاري با تأكيد بر ذهن آگاهي و توجه بر انعطاف پذيري ‌شناختي در بازتواني مادران وابسته به سوءمصرف مواد مؤثر مي باشند. دراين راستا سؤال پژوهش حاضر اين بودآيا مشاوره شناختي رفتاري مبتني بر درمان پذيرش و تعهد (ACT) بر انعطاف‌پذيري روانشناختي مادران وابسته به سوءمصرف مواد، مؤثر است؟ هدف: هدف پژوهش حاضر بررسي اثربخشي مشاوره شناختي رفتاري مبتني بر درمان پذيرش و تعهد (ACT) بر انعطاف پذيري روانشناختي مادران وابسته به سوءمصرف مواد بود. روش: پژوهش حاضر به شيوه ي شبه آزمايشي و طرح پيش آزمون - پس آزمون با گروه گواه انجام شد. جامعه آماري اين پژوهش مادران وابسته به سوءمصرف مواد بستري در كمپ هاي ترك اعتياد شهر شيراز در طول بهار سال 1398 بودند. با استفاده از روش نمونه گيري در دسترس 30 مادر وابسته به سوءمصرف مواد انتخاب شد و در دو گروه آزمايش (15 نفر) و گروه گواه (15 نفر) جايگزين شدند. از پرسشنامه پذيرش و عمل باند و همكاران (2007) به عنوان پيش آزمون پس آزمون و از پروتكل ۱۲ جلسه اي فلكسمن و همكاران (2011) براي جلسات مشاوره مبتني بر پذيرش و تعهد در اين پژوهش استفاده شد. داده ها با استفاده از آزمون تحليل كوواريانس تجزيه و تحليل شد. يافته ها: نتايج تحليل داده ها حاكي از آن بود كه مشاوره شناختي رفتاري مبتني بر پذيرش و تعهد بر انعطاف پذيري روانشناختي مادران وابسته به سوءمصرف مواد مؤثر بوده و بين دو گروه تفاوت معناداري وجود داشته است (0/01 p). نتيجه‌گيري: با توجه به نتايج اين پژوهش مشاوره شناختي رفتاري مبتني بر درمان پذيرش و تعهد، انعطاف پذيري روانشناختي را در مادران وابسته به سوءمصرف افزايش مي دهد.