مقولۀ شمار در گونه‌هاي زباني برخي از شهرستان‌هاي استان كرمان: بررسي‌اي رده‌شناختي

مقولۀ دستوري شمار در نگاه اول به‌نظر ساده انگاشته مي شود. اما درواقع بحثي پيچيده است كه در زبان هاي دنيا تنوع ايجاد مي كند. هدف از پژوهش حاضر بررسي مقولۀ شمار در گونه هاي زباني برخي از شهرستان هاي استان كرمان با رويكرد رده شناختي است. پيكرۀ پژوهش حاضر از داده هاي موجود در پايگاه داده هاي طرح اطلس زبان شناسي ايران كه در پژوهشگاه ميراث فرهنگي و گردشگري در دست انجام است استخراج شده است. در تمام داده هاي زبانيِ پيكرۀ پژوهش، ارزش نظام شمار به دو ارزش مفرد و جمع تقسيم مي شود. در داده هاي زباني كل پيكرۀ پژوهش، شمار مفرد بدون نشانه و شمار جمع داراي نشانه است. نشانه هاي جمع به صورت پسوند به اسم مفرد مي پيوندد بنابراين ابزار زباني مورد استفاده براي نشانه‌گذاريِ شمارِ جمع در داده هاي زباني پيكرۀ پژوهش از نوع ابزار ساخت‌واژي است كه از مرسوم ترين راهبردهاي نشانه گذاري جمع در زبان‌هاي دنيا محسوب مي شود. بررسي داده هاي زباني نشان مي دهد كه در كنار راهبرد ساختواژي، راهبرد نحوي نيز براي رمزگذاري مقولۀ شمار در اين گونه هاي زباني به‌كار مي رود.