نقش جنسيت، سن، و مقطع تحصيلي در انگيزۀ يادگيري زبان فارسي به‌منزلۀ زبان دوم

علاقۀ روزافزون به انجام تحقيقات انگيزشي مرتبط با كلاس درس از سال 1975 تاكنون در حال گسترش است و تاكنون پژوهش هاي بسياري برمبناي مدل ها گوناگون انگيزشي صورت گرفته است. در پژوهش حاضر تأثير متغبرهاي جنسيت، سن و مقطع تحصيلي فارسي آموزان بر عوامل انگيزۀ يادگيري زبان فارسي به‌منزلۀ زبان دوم موردتحليل و بررسي قرار گرقت. بدين منظور از »پرسش‌نامۀ انگيزۀ يادگيري زبان فارسي به‌منزلۀ زبان دوم « برگرفته از پژوهش خالقي زاده و همكاران (1398) استفاده شد، و 300 فارسي آموز (زن و مرد از مليت ها و مقاطع تحصيلي مختلف) كه در بازۀ سني 18 تا 50 قرار داشتند، از مراكز آموزش زبان فارسي دانشگاه فردوسي مشهد، دانشگاه بين المللي امام خميني (ره) در قزوين، و دانشگاه علوم پزشكي تهران، به پرسش‌نامه پاسخ دادند. نتايج پژوهش نشان داد كه 16 مؤلفۀ پيشنهادي، تأثير معني داري بر انگيزۀ زبان آموزان داشتند. همچنين مؤلفه هاي تعيين كنندۀ انگيزه، از نظر رتبه، تأثير يكساني بر ميزان انگيزۀ فارسي‌آموزان ايراني ندارند. علاوه بر اين، نتايج نشان داد زنان و مردان در برخي عوامل انگيزشي با يكديگر تفاوت دارند. همچنين مشخص شد كه گروه‌هاي سني بالاتر نسبت‌به سنين پايين‌تر از رفتار انگيزشي بيشتري برخوردار هستند. بين مدرك تحصيلي (سطح تحصيلات) و برخي متغيرهاي انگيزشي نيز رابطۀ معني داري مشاهده شد.