مقايسه مؤلفه‌هاي هرمنوتيك فلسفي گادامر و مؤلفه‌هاي روش فهم در اصول فقه

هرمنوتيك به‌‌مثابه دانش فرايند فهم متن، گرايش‌ها و شاخه‌هاي مختلفي دارد كه شاخص‌ترين آنها، هرمنوتيك كلاسيك، هرمنوتيك فلسفي و هرمنوتيك مدرن است. در اين ميان، هرمنوتيك فلسفي كه توسط فيلسوفان نامداري همچون فردريش نيچه، مارتين هايدگر، هانس گئورگ گادامر و پل ريكور مطرح شد، به جاي تلاش براي روشمندسازي شيوه فهم، ماهيت فهم را كانون بحث قرار مي‌دهد. از رهگذر اين جستار، مشخص مي‌شود كه هرمنوتيك فلسفي بر پايه امتزاج افق مؤلف و مفسر، تأثيرگذاري پيش‌داوري‌ها در فهم، تاريخمندي فهم، دور هرمنوتيكي و پايان‌ناپذيري فرايند فهم شكل گرفته و اين مؤلفه‌ها با مؤلفه‌هاي روش فهم در اصول فقه ناسازگار است؛ چنان‌كه از ديگر سو، امكان‌ناپذيري فهم ناب از متن، كثرت‌گرايي فهم و مطلوبيت تفسير به رأي از لوازم هرمنوتيك فلسفي است كه با مؤلفه‌هاي روش فهم در اصول فقه ناسازگار است.