مطالعه تطبيقي و تحليلي مفهوم و جايگاه طرف ثالث قرارداد

در قراردادي كه طرفين براي خود منعقد مي‌كنند، ممكن است حق يا تعهدي نيز براي ثالث ايجاد كنند. در مورد اينكه نمي‌توان براي ثالث به‌طور مستقيم ايجاد تعهد كرد، تقريباً اختلاف‌نظر وجود ندارد. آنچه كه مورد بحث است، امكان ايجاد حق مستقيم براي ثالث به‌موجب قرارداد، خواه با رضايت قبلييا بعدييا عدم رضايت او است. در اين مقاله به بررسي پيشينه، مفهوم، ماهيت و آثار حقوقي تعهد به سود ثالث و نيز به تحليل جايگاه طرف ثالث قرارداد پرداخته مي‌شود. به اين مفهوم كه شخص ثالث، لزوماً و هميشه خارج از قرارداد نبوده و مي‌توان در مواردي وي را يكي از طرفين قرارداد محسوب داشت كه مي‌تواند از آثار مستقيم عقد منتفع شود. اين بررسي بيش‌تر مبتني بر مطالعه در حقوق كامن‌لا و تا حدودي رومي‌ـ ژرمني است كه با تأكيد بر نظريات حقوقدانان و رويه قضائي صورت مي‌گيرد.