تعيين كننده‌هاي سن قصد شده ازدواج: پژوهشي در ميان جوانان شهر اصفهان

تحولات سن ازدواج در ايران كه در بستر تغييرات گسترده ساختاري و نگرشي دهه‌هاي اخير رخ داده است، در پژوهش‌هاي مختلفي مطالعه شده، اما تاكنون تعيين‌كننده‌هاي سن قصد شده ازدواج كمتر مورد توجه محققين قرار گرفته است. اين پژوهش با هدف مطالعه تعيين كننده‌هاي سن قصد شده ازدواج جوانان هرگز ازدواج‌نكرده در شهر اصفهان صورت پذيرفت. نمونه تحقيق 400 نفر از جوانان مجرد واقع در سنين 3518 ساله در شهر اصفهان مي‌باشند. داده‌ها به روش پيمايش و با استفاده از ابزار پرسشنامه در سال 1399 جمع‌آوري گرديد. براي آزمون فرضيه ها از آزمون تحليل واريانس، ضريب همبستگي پيرسون و رگرسيون چندگانه استفاده شد. يافته‌ها نشان داد ميانگين سن قصد شده ازدواج در شهر اصفهان براي پسران 2/28  و براي دختران 6/26 سالگي است  در حالي كه سن مطلوب ازدواج پايين‌تر از ميانگين سن قصدشده براي ازدواج آنان است. شكاف موجود بيانگر اين مطلب مي‌باشد كه مسئله ازدواج تحت تاثير عوامل زيادي مي‌باشد كه براساس يافته‌ها، متغيرهاي پايبندي ديني، سابقه كار و هدايت دوستان داراي رابطه اي معنادار با سن قصد شده ازدواج دختران هستند و متغيرهاي تحصيلات، پايبندي ديني و طبقه اجتماعياقتصادي نيز داراي رابطه‌ي معنادار با سن قصد شده ازدواج پسران هستند. در مجموع، بر اساس نتايج اين مطالعه، در كنار عوامل اقتصادي، تغييرات ارزشي و نگرشي هم در سن قصد شده ازدواج اهميت دارد و با توجه به بالا بودن سن قصد شده ازدواج، تسهيل ازدواج جوانان و تشويق آن­ها به ازدواج در سن مناسب از اهميت بالايي برخوردار است.