اثربخشي تحريك جريان مستقيم فرا جمجمه‌اي بر انعطاف‌پذيري شناختي دانش آموزان بيش‌فعال ورزشكار

هدف از پژوهش حاضر، بررسي اثربخشي تحريك جريان مستقيم فراجمجمه‌اي بر انعطاف‌پذيري‌شناختي دانش‌آموزان بيش‌فعال ورزشكار است. در اين پژوهش از بين 79 دانش‌آموز ورزشكار مبتلابه اختلال بيش‌فعالي تعداد 30 دانش‌آموز به شكل تصادفي انتخاب‌شده و بر اساس سن و جنس و نتايج پيش‌آزمون كه به‌وسيله آزمون دسته‌بندي كارت‌هاي ويسكانسين انجام شد، به دو گروه 15 نفري كنترل و آزمايش تقسيم شدند. تمامي آزمودني‌ها در دو گروه، دو نوع مختلف تحريك آند تك موضعي و ساختگي بر روي ناحيه (F3) همراه با تحريك كاتد در ناحيه(SO) با شدت‌جريان 1 ميلي‌آمپر و به مدت 15 دقيقه طي ده جلسه دريافت كردند سپس هر گروه به‌طور مجدد موردبررسي قرار گرفت. پس از يك ماه يك آزمون پيگيري مطابق با پس‌آزمون و با استفاده از آزمون دسته‌بندي كارت‌هاي ويسكانسين صورت گرفت و از آزمون تحليل كوواريانس چندمتغيري براي آزمون فرض آماري استفاده شد (05/0≥p). نتايج به‌دست‌آمده با استفاده از روش تحليل كوواريانس چند متغيره نشان داد كه اعمال تحريك جريان مستقيم فرا جمجمه‌اي به روش آنودال تك موضعي بر بهبود انعطاف‌پذيري‌شناختي دانش‌آموز با اختلال بيش‌فعالي اثربخش بود و منجر به تفاوت معنادار بين دو گروه آزمايشي و كنترل‌شده است. يافته‌هاي به‌دست‌آمده حاكي از اين است كه پروتكل اعمال تحريك جريان مستقيم فرا جمجمه‌اي به روش آنودال، توانايي بهبود انعطاف‌پذيري‌شناختي دانش‌آموزان ورزشكار داراي اختلال بيش‌فعالي دارد.