نقش واسطه‌اي الگوهاي پردازش حسي در رابطه بين شيوه‌هاي فرزندپروري با اختلال يادگيري در كودكان

اختلال يادگيري، تحت تاثير بسياري از متغيرهاي ارتباطي و معطوف به پردازش‌هاي حسي در كودكان قرار دارد، بنابراين هدف اين پژوهش تعيين نقش واسطه‌اي الگو‌هاي پردازش حسي در رابطه بين شيوه‌هاي فرزندپروري با اختلال يادگيري در كودكان بود. روش پژوهش همبستگي مبتني بر مدل يابي از نوع تحليل مسير بود و جامعه پژوهش شامل تمامي كودكان با اختلال يادگيري 7 تا 10 ساله در شهر تهران بودند، كه با استفاده از روش كلاين (2010) تعداد 437 كودك به روش نمونه گيري در دسترس انتخاب شدند و مادران كودكان، پرسشنامه اختلال يادگيري كلورادو ويلكات و همكاران (2011)، پروفايل حسي دان (1999) و پرسشنامه شيوه‌هاي فرزندپروري باومريند (۱۹۷۳) را تكميل كردند و ارزيابي مدل با استفاده از روش تحليل مسير انجام شد. يافته‌ها نشان داد كه الگوهاي پردازش حسي در رابطه بين شيوه‌هاي فرزندپروري با اختلال يادگيري در كودكان نقشي واسطه‌اي دارد و به طور كلي الگوهاي پردازش حسي و شيوه‌هاي فرزندپروري توان پيش بيني (0.70=R^2) از متغير اختلال يادگيري را داشتند، اين يافته‌ها حاكي از آن است كه ايجاد اختلال يادگيري بسيار تحت تاثير مستقيم شيوه‌هاي فرزندپروري والدين مي‌باشد و الگو‌هاي پردازش حسي اثري غيرمستقيم بر اختلال يادگيري دارند كه مي تواند تلويحات كاربردي بسياري را به درمان گران در جهت بهبود اختلال يادگيري كودكان ارايه ‌دهد.