تدوين مدل پنجره فرصت كارآفريني و بررسي تاثير آن بر چابكي سازمان

زمينه و هدف: چابكي سازماني توانايي كشف و بهره برداري از فرصت‌هاي كارآفريني در بازارهاي در حال تغيير است. از طرفي فرصت‌هاي كارآفريني داراي يك چارچوب زماني خاص مي‌باشند و بعد از گذشت اين زمان مطلوبيت خود را از دست مي‌دهند. طراحي مدلي براي شناخت فرصت كارآفريني به منظور چابك سازي سازمان هدف اين تحقيق است. روش‌شناسي: در اين پژوهش از استراتژي پژوهش آميخته استفاده شده است. در بخش كيفي از روش فراتركيب بر اساس الگوي سندلوسكي و بارسو در بخش كمي از مدل‌سازي معادلات ساختاري و تحليل عاملي تأييدي استفاده شد. در بخش كيفي براي ارزيابي كيفيت مقالات از روش مهارت‌هاي ارزيابي ضروري و براي سنجش اعتبار كدهاي استخراجي از روش كاپا استفاده شد.­ جامعه آماري در بخش كيفي شامل مقالات، كتب و گزارش‌هاي پژوهشي سال 1956 تا سال 2019 ميلادي و در بخش كمي شامل مديران، كارشناسان و نخبگان صنعت خودروسازي در سال 1398 بود. براي بررسي اعتبار مدل نيز از شاخص‌هاي نيكويي برازش استفاده شد.يافته‌ها: يافته‌هاي پژوهش نشان داد كه مدل پنجره فرصت كارآفريني داراي 8 مؤلفه اصلي (تغييرات اقتصادي، تغييرات بازار و صنعت، تغييرات اجتماعي و فرهنگي، تغييرات تكنولوژي، تغييرات سياسي و قانوني، نقايص بازار، دانش جديد و تغييرات جمعيتي) و 24 مؤلفه فرعي است و رابطه آن با چابكي سازماني معنادار است.نتيجه‌گيري: مديران و سرپرستان صنعت خودروسازي مي‌توانند با شناخت نشانه‌هاي محيطي پنجره‌هاي فرصت و استفاده از فرصت‌ها به كارآفريني پرداخته و چابكي را در شركت ايجاد نمايند.