ماهيت و قلمرو قاعده نفي عسر و حرج در فقه اماميه

فاقد عنوان لاتين

تمامي انديشه هاي مبتني بر آموزه هاي الهي ارتباط خود با عقل را حفظ كرده اند و در اسلامي اين ارتباط با عنوان حسن و قبح عقلي شناخته مي شود. تاييد عقل در قاعده لاضرر به خوبي تبلور دارد زيرا عقل هيچ گاه حكم به الزام دستوري صادر نمي كند كه توان انجام آن وجود ندارد. از جمله مهم ترين مباني اين امر مي توان به حديث لاضرر اشاره كرد كه از سوي پيامبر اكرم(صلي الله عليه و آله و سلم) نقل شده و مبناي استنباط و برداشت هاي گوناگوني در طي ساليان متمادي قرار گرفته است و اصوليون هركدام به تبع انديشه خود از اين حديث شريف استنباط هايي داشته اند. در خصوص قلمرو اين قاعده در ميان فقها اختلاف نظر هاي متعددي وجود دارد و قلمرو اين قاعده از جهات گوناگوني توسط فقها تقسيم بندي شده است. از جمله تقسيم بندي هاي ارايه شده مي توان به رخصي يا عزيمت بوده اين قاعده، جريان آن در عدميات، شمول آن نسبت به حرج شاني و غيره اشاره كرد كه در اين نوشتار از طريق روش كتابخانه به بيان آراء انديشمندان اين عرصه و نقد و بررسي نظرات فقها و اصوليون در خصوص مجراي قاعده لاضرر مي پردازيم.

فاقد چكيده لاتين