عنوان مقاله :
رابطۀ اختلال شخصيت و قضاوت اخلاقي با نقش تعديل كنندۀ همدلي: كاربرد فناوري رديابي چشم
عنوان به زبان ديگر :
Relationship between Personality Disorder and Moral Judgment Considering the Moderating Role of Empathy: Application of Eye-Tracking Tasks
پديد آورندگان :
رهبري زاده، گلنوش دانشگاه تهران - دانشكده روانشناسي و علوم تربيتي، تهران، ايران , دهقاني آراني، فاطمه دانشگاه تهران - دانشكده روانشناسي و علوم تربيتي - گروه روانشناسي، تهران، ايران , فراهاني، حجت الله دانشگاه تربيت مدرس - دانشكده علوم انساني - گروه روانشناسي، تهران، ايران
كليدواژه :
شخصيت , همدلي , قضاوت اخلاقي , ردياب چشمي
چكيده فارسي :
پژوهش حاضر با هدف بررسي رابطۀ قضاوت اخلاقي و اختلالات شخصيت و همچنين نقش همدلي بهعنوان مؤلفه تعديلكننده انجام شد. مطالعۀ بنيادين حاضر يك مطالعۀ همبستگي با طرح علي-مقايسهاي است. جامعۀ آماري شامل افراد 36-18 ساله و داراي حداقل تحصيلات ليسانس است. در مطالعۀ حاضر، پس از اجراي آزمون باليني چندمحوري ميلون 3 (MCMI-III) بر داوطلبان واجد شرايط، 40 نفر (12 مرد و 28 زن) به روش هدفمند انتخاب و در دو گروه عادي و داراي اختلال شخصيت همتا شدند. سپس كل آزمودنيها به پرسشنامههاي قضاوت اخلاقي (DIT) و واكنشهاي بينفردي (IRI) پاسخ دادند. همچنين در اين پژوهش از ابزار رديابي چشم براي سنجش همدلي استفاده شد. دادهها با استفاده از آمار توصيفي و مدل رگرسيون لوجستيك در نرمافراز SPSS نسخۀ 25 تجزيه و تحليل شدند. نتايج نشان ميدهد بين اختلال شخصيت و قضاوت اخلاقي رابطهاي معنادار وجود دارد (0/03p=)، اما نقش همدلي بهعنوان تعديلگر در اين رابطه معنادار نشد. بررسي رقابتي دو ابزار سنجشگر همدلي نيز در پژوهش حاضر معنادار نشد. نتايج حاكي از آن است كه اختلالات شخصيت سبب كاهش قضاوت اخلاقي در افراد ميشوند. پژوهش حاضر گام اوليهاي بود در راستاي كاربرد فناوري نوين ردياب چشمي در بررسي و مطالعه سازههاي روانشناختي.
چكيده لاتين :
The purpose of this study is to examine the relationship between individuals' moral judgment and their personality and disorder, and the role of empathy as a moderating component. The statistical population of this study includes all individuals aged 18 to 36 years and with at least a bachelor's degree. In the present study, after administering the Millon Clinical Multiaxial Inventory-III (MCMI-III) to eligible volunteers, 40 subjects (12 males and 28 females) were purposively selected into two groups, normal and personality disorders. All subjects then answered the Defining Issues Test (DIT) and the Interpersonal Reactivity Index (IRI). An eye tracking tool was also used in this study to measure empathy. Data were analyzed using descriptive statistics and a logistic regression model in SPSS software. The results showed that there was a significant relationship between personality disorder and moral judgment (p = 0.03), but empathy as a moderator was not significant in this regard. Competitive examination of two empathy measures was not significant in the present study. The results suggest that personality disorders reduce individuals' moral judgment. The present study is a first step in the application of the new eye-tracker technology in the study of psychological structures.
عنوان نشريه :
پژوهش هاي كاربردي روانشناختي