بررسي شخصيت هاي منظومه ي شيرين و فرهاد وحشي بافقي بر اساس نظريه ي آلفرد آدلر

Studying Vahshi Bafghi's Shirin and Farhad Poetry Based on Alfred Adler's Theory

در اين مقاله به بررسي شخصيت­ هاي منظومۀ شيرين و فرهاد وحشي بافقي بر مبناي نظريۀ شخصيت آلفرد آدلر پرداخته­ايم. نوع پژوهش، كتابخانه ­اي و روش آن، تحليلي-توصيفي است. فرضيۀ پژوهش، امكان بررسي شخصيت­هاي اين منظومه به دليل تقابل ميان برخي شخصيت ­ها، بر اساس نظريۀ آدلر است. پس از بررسي تك­تك شخصيت­ها بر اساس مؤلفه ­هاي نظريۀ آدلر، به اين نتيجه رسيده ­ايم كه به دليل موضوع منظومه كه عاشقانه است و رقابت­ و حسادت بخش لاينفك آن است، بنابراين تمامي شخصيت­ هاي مهم منظومه به تناوب، نشانه­ هايي از مصاديق نظريۀ آدلر اعم از عقدۀ حقارت، علاقۀ اجتماعي، برتري­ جويي و سلطه­ گري و وابستگي و گيرندگي را دارند. شيرين ضمن اينكه شخصيتي برتري­جو است، اما احساس حقارتي كه به واسطۀ بي ­توجهي خسرو بر او عارض شده است، او را به انتقام­ جويي و وابستگي به فرهاد سوق مي­دهد. خسرو شخصيتي تماما برتري­جو و سلطه­ گر است. فرهاد شخصيتي «مفيد به حال جامعه» است كه سبك زندگي اش متناسب با ويژگي­ هاي تيپ «علاقۀ اجتماعي» است. شكر و ساير شخصيت­ها از جمله كنيزان دربار خسرو، به دليل نقش كمرنگي كه در منظومه دارند، قابل بررسي از منظر نظريۀ آدلر نيستند.

In this article, we review the characters of Shirin and Farhad in Vahshi Bafghis poetry based on Alfred Adler's personality theory. The type of this research is based on library method and its approach is analytical-descriptive. The research hypothesis is the possibility of examining the characters of this poem due to the mutuality between some characters based on Adler's theory. After examining the characters based on the components of Adler's theory one by one, we conclude that due to the theme of the poem, which is romantic and its inseparable part of competition and envy, all the important characters of the poem are possessed of the Adler's theory signs including the envy of inferiority, social interest, supremacy, domination, dependence and acceptance alternately. While Shirin is a superior character, the sense of humiliation inflicted on him by Khosrow's indifference leads him to seek revenge and dependence on Farhad. Khosrow is a completely superior and domineering personality. Farhad is a "useful to society" personality whose lifestyle is in line with the characteristics of the "social interest". Shekar and other characters, including the courtiers of Khosrow's court, cannot be examined from Adler's point of view due to their small role in the poem.