چكيده فارسي :
درخت خرما درختي تك لپه اي است كه در مناطق گرمسيري ميرويد. سراسر نواحي جنوبي و بخش هايي از نواحي مركزي ايران زيستگاه طبيعي اين درخت است. مردمان نواحي گرمسيري از تمامي اجزا اين درخت و ميوه آن استفاده ميكنند. در فارسي معيار، از واژه عربي «نخل» براي ناميدن آن استفاده ميشود. با اين وجود در بسياري از گويش هاي ايراني از واژه هاي moɤ، mog، mok، mox، moč، mo، xormâ dâr و deraxt-e xormâ استفاده ميشود. اين نامها داراي پراكنش جغرافيايي ويژهاي است. در گويشهاي استانهاي جنوبي و نواحي مركزي كه محل رويش درخت خرماست، به آن moɤ، mog، mok، mox، moč و mo ميگويند. در نواحي مجاور اين مناطق به آن «درخت خرما» ميگويند و در گويش ساير مناطق كه از نواحي رويش نخل فاصله بيشتري دارد، به آن «خرمادار» ميگويند. اين نامگذاري در ارتباط با اهميت درخت خرما در زندگي مردمي است كه در آن نواحي ميزيسته اند و همچنين متاثر از تقدسي است كه براي آن درخت قايل شده اند.
چكيده لاتين :
Date palm (Phoenix dactylifera) is a monotonous tree that grows in the
tropic areas. The southern regions and some parts of central Iran is its natural
habitat. Tropical people use all the components of the tree and its fruits.
In standard Persian, the Arabic word “naxl” is used to name it. However,
in many Iranian dialects the words moɤ, mog, mok, mox, moč, mo, xormâ
dâr and deraxt-e xormâ are used. These names have a specific geographical
distribution. In the dialects of the southern provinces and the central districts
where the date palm grows, it is called moɤ, mog, mok, mox, moč and mo.
In the adjacent areas of these areas it is called “deraxt-e xormâ” and in the
dialect of other areas which is further away from the natural habitat of date
palm, it is called “xormâ dâr”. This naming relates to the importance of the
date palm to the lives of the people in those areas, and it is also affected by
the sanctity of the date palm.
