رويكردي انتقادي بر مطالعات انديشۀ سياسي تاريخ ايران؛ نقد پارادايم نصيحت، انديشۀ ايراني فراسوي زوال و تداوم

A Critical Approach to the Studies of Political Thought in the History of Iran; The Critique on the Book “Advice Paradigm, Iranian Thought Beyond Decline and Continuity”

كتاب پارادايم نصيحت؛ انديشه ايراني فراسوي زوال و تداوم، تلاش دارد، اندرزنامه‌هاي دوره باستان و اسلامي را در يك الگوي واحد؛ شامل دوبني‌ها و دلالت‌هاي چهارگانه تحليل و بررسي نمايد. پرسش اين است كه الگوي مولفان پارادايم نصيحت براي تبيين اندرزنامه‌هاي تاريخ ايران چه بوده و تا چه حد تكافوي مطالعات نظري اين دسته از منابع تاريخي را دارد؟ يافته‌هاي پژوهش كه با رويكرد انتقادي و شيوه تبيين تاريخي صورت پذيرفته، نشان مي‌دهد بن‌مايۀ انديشه‌اي كتاب مذكور در چارچوبِ از پيش تعيين شده، و متاثر از نظريه ايرانشهريِ بازتوليدشدۀ دورۀ معاصر بنياد يافته است. در ارزيابي نقادانه آن‌چه مورد انتظار است امكان طرح الگويي ديگر براي خوانش متن‌هاي سياستنامه‌‌اي بوده است.

“Advice Paradigm, Iranian Thought Beyond Decline and Continuity”, the book of Iranian thought strives to combine the writings of the ancient and Islamic periods in a single pattern; includes and analyzes “the two dilemmas” and “the four implications”. The question is what the model of the authors of the paradigm of advice is; for explaining the epistles of Iranian history and to what extent it is sufficient for the theoretical studies of this group of historical sources? The findings of the research, which have been done using a critical approach and the historical explanation method, show that the basis of the ideas of the book is based on a predetermined framework, and is influenced by the reproduced Iranshahri theory of the contemporary period. In a critical evaluation, what is expected is the possibility of proposing a different model for reading the texts of the Political Epistles.