سطح بندي خيابان ها در فضاي شهري با رويكرد ارتقاء پياده مداري ، مورد پژوهي: شهر سنندج

Leveling of the Streets in the Urban Space with Walkability Upgrade Approach Case Study: Sanandaj City

مقدمه: تامين حركت پياده در شهر و ايجاد فضاهاي شهري مناسب براي حضور مردم در محيط شهري، موجب طرح گرايش­ها و ديدگاههاي جديدي در عرصه شهرسازي و معماري جهان شده است. در واقع، با رويكردي مواجه هستيم كه به بسط و نشر فضاهاي شهري براي احياي حضور و مشاركت شهروندان در عرصه عمومي شهر مي­انديشد. شهرهايي چون سنندج كه پيشينه شهرنشيني طولاني دارند به دليل تحولات مدرنيته و ماشيني شدن، داراي معضل فرسودگي و ترافيك هستند و بيش‌ترين نياز به اين نوع تغييرات و پژوهش‌ها را دارند. هدف: هدف اصلي، انتخاب محور مناسب با استفاده از معيارهاي موثر پياده مداري در شهر سنندج، براي تبديل شدن به يك خيابان پياده مدار است. روش: اين پژوهش از نوع كاربردي بوده و از روش توصيفي- تحليلي بهره مي­برد. بدين منظور خيابان‌هاي مستعد شهر سنندج جهت تبديل شدن به يك خيابان پياده مدار انتخاب شد، سپس بر اساس ديدگاه صاحب نظران و مطالعات انجام شده قبلي سه مولفۀ عملكردي، اجتماعي- اقتصادي و اجتماعي- محيطي انتخاب و براي آن‌ها 19 شاخصه معرفي شد. از روش مدل آنتروپي شانون وزن‌دهي شده و در اين راستا، تاپسيس به عنوان روش تصميم گيري چند شاخصه­اي استفاده شد. نتيجه گيري: از يافته‌هاي پژوهش، رتبه بندي خيابان هاي منتخب حاصل شده است كه براساس آن خيابان امام خميني(ره) با ضريب اولويت 0.6589 به عنوان برترين و خيابان هاي فردوسي با ضريب 0.5466 و انقلاب با ضريب 0.3466 و طالقاني با ضريب 0.2828 به عنوان رتبه هاي بعدي انتخاب شدند. درنهايت، براي بالا رفتن ميزان موفقيت و تحقق آن جهت تقويت پياده مداري در خيابان امام خميني(ره) پيشنهادهايي ارائه شد.

Introduction: Providing pedestrian movement in the city and creating suitable urban spaces for the presence of people in the urban environment, has led to the design of new trends and perspectives in the field of urban planning and architecture in the world. In fact, we are considering an approach that expands urban spaces to revive the presence and participation of citizens in the public sphere of the city.Cities like Sanandaj, which have a long history of urbanization, are facing the problem of burnout and traffic due to the developments of modernity and mechanization, an‎d they have the greatest need for this kind of changes and researches. Aim: The main goal is to select the appropriate axis using effective walkability criteria in Sanandaj city to become a walkable street. Method: Current study is applied type, an‎d uses a descriptive-analytical method. For this purpose, the favorable streets of Sanandaj were selected to become a walkable street. Then, according to experts and previous studies, three functional, socio-economic and socio-environmental components were selected and 19 characteristics were introduced for them. Via weighted Shannon's entropy model, an‎d in this regard, TOPSIS was used as a multidisciplinary decision-making method. Conclusion: From the research findings, the ranking of the selected streets has been obtained, according to which Imam Khomeini Street with a priority coefficient of 0.6589 as the best and Ferdowsi streets with a coefficient of 0.5466 and Enghelab with a coefficient of 0.3466 and Taleghani with a coefficient of 0.2828 as ranks were selected as the next rankings. Finally, suggestions were made to increase the level of success and its realization in order to strengthen walkability in Imam Khomeini Street.