عنوان مقاله :
اثربخشي درمان تمايز يافتگي خود بر خود ميان بيني و سازگاري زناشويي زوجين بر اساس نظريۀ سيستم‌هاي خانوادۀ بوون
عنوان به زبان ديگر :
The Effectiveness of Self-Differentiation Treatment on Egocentrism and Marital Adjustment in Couples Based on Bowen’s Family Systems Theory
پديد آورندگان :
دهائي، شهناز دانشگاه آزاد اسلامي واحد ساوه، ساوه، ايران , آقايوسفي، عليرضا دانشگاه پيام نور مركز قم - گروه روان شناسي و علوم تربيتي، قم، ايران , فرقداني، آزاده دانشگاه آزاد اسلامي واحد ساوه - گروه روان شناسى، ساوه، ايران
كليدواژه :
تمايزيافتگي خود , نظريۀ خانواده درماني بوون , سازگاري زناشويي , خود ميان بيني
چكيده فارسي :
هدف از پژوهش حاضر، بررسي اثربخشي درمان تمايزيافتگي خود بر خودميان‌بيني و سازگاري زناشويي زوجين براساس نظريۀ خانوادۀ بوون است. اين پژوهش كاربردي و نيمه‌تجربي از نوع پيش‌آزمون-پس‌آزمون و پيگيري با گروه كنترل است. جامعۀ آماري اين پژوهش شامل مراجعه‌كنندگان 21 تا 45 ساله يعني 56 نفر از زوجين مراجعه‌كننده به مراكز مشاوره ناجا در شهر تهران در سال 1397 است. از بين آن‌ها 30 زوج انتخاب شدند كه 15 زوج در گروه آزمايش و 15 زوج در گروه كنترل قرار گرفتند. پرسشنامۀ سازگاري زناشويي لاك-والاس (LWMST) و پرسشنامۀ خودميان‌بيني لاپسلي (LAPSEL) ابزارهاي پژوهش به‌شمار مي‌روند. مداخلۀ گروه آزمايش در قالب درمان گروهي در 10 جلسه در سه ماه اجرا شد و گروه كنترل مداخله‌اي دريافت نكردند. از طرح تحليل واريانس مختلط با اندازه‌گيري مكرر و براي آزمون فرضيه از طرح تحليل آميخته به‌وسيلۀ نرم‌افزار SPSS-21 استفاده شد. مداخلۀ درماني تمايزيافتگي در افزايش سازگاري زناشويي معنادار بود (0/001=P). در خودميان‌بيني، نتايج مقياس افسانه‌پردازي (PFS) نشان داد مداخله بر مؤلفۀ يكتايي (0/048=P) و مؤلفه‌هاي همه‌تواني و آسيب‌پذيري مداخله (0/001=P) مؤثر است. همچنين در متغير خيال‌پردازي، مداخله معنادار بوده است (0/001=P). پيگيري يك‌ماهۀ نتايج نشانگر پايداري اثرات مداخله بوده است؛ بنابراين مداخله در گروه آزمايش در مقايسه با گروه كنترل در مراحل پس‌آزمون و آزمون پيگيري موجب افزايش سازگاري و كاهش خودميان‌بيني در زوجين شد. با توجه به يافته‌هاي پژوهش، اين رويكرد مي‌تواند در زمينۀ افزايش سازگاري و كاهش خودميان‌بيني در زوجين مورد استفادۀ مشاوران و درمانگران خانواده واقع شود.
چكيده لاتين :
The purpose of the present study is to examine the effectiveness of self-differentiation therapy on couples’ egocentrism and marital adjustment based on Bowen’s family systems theory. It is an applied and quasi-experimental with a pre-test-post-test and follow-up with a control group. The statistical population is 56 couples who contacted NAJA counseling centers in Tehran in 2018. The criteria for inclusion in the study were assigned by a psychiatrist. It included the absence of personality disorders, absence of chronic mental disorders, absence of addiction, and couples identified as dynamic in a diagnostic interview, a problem related to demarcation. In addition, the self-report of the subjects confirmed that they were not on the verge of divorce and did not have chronic physical illnesses. Therefore, 15 couples were in the experimental group and 15 couples were in the control group. The Locke-Wallace Marital Adjustment Test (LWMAT) and the Lapsley Ego-Centrism Questionnaire (LAPCEL) were used. Repeated measures were used and the hypothesis was tested using SPSS-21 software with a mixed analysis design. Differentiation therapy significantly contributed to the improvement of marital adjustment (P = 0.001). In egocenterism, results of Personal Fable Scale (PFS) indicated that the therapy affected uniqueness (P = 0.048) and the omnipotence and vulnerability components (P = 0.001). The therapy has been also affected the fantasy variable (P = 0.001). The 1-month follow-up of the results showed the stability of the effects of the intervention. Therefore, the intervention increased compatibility and decreased egocentrism of couples in the experimental group compared with the control group in the posttest and follow-up phases. So this model can be used by family counselors and therapists.
عنوان نشريه :
پژوهش هاي كاربردي روانشناختي
