الگويابي مكاني ـ فضايي جرم نزاع و درگيري در نواحي استان تهران

فاقد عنوان

شرق تهران به‌واسطه قرار گرفتن در محدوده مواصلاتي شرق كشور از موقعيت خاصي برخوردار است كه عواملي مانند اختلاف طبقاتي، مهاجرپذيري، توسعه ناموزون شهر و به وجود آمدن حاشيه‌نشيني و همچنين ناكارآمدي بافت‌هاي شهري، وجود فرهنگ‌هاي مختلف و چه‌بسا ناسازگاري، بيكاري و فقر، فخرگرايي، تعطيلي مشاغل و واحدهاي اقتصادي و صنعتي و غيره سبب افزايش وقوع جرائم در آن محدوده شده است. براي كاهش و مقابله با وقوع جرائم، آگاهي از روند جرائم در سال‌هاي متوالي و مكان‌ها، اهميت بالايي دارد. ازاين‌رو پژوهش حاضر باهدف الگويابي مكاني فضايي جرم نزاع و درگيري استان تهران تدوين شده است. اين پژوهش از نظر هدف كاربردي و از نظر روش انجام، توصيفي-تحليلي است. در اين پژوهش نمونه آماري (14) شهرستان در محدودة فرماندهي‌هاي شرق، غرب و تهران بزرگ است و از داده‌ها و اطلاعات نزاع و درگيري مربوط به سال (1398) استفاده شده است. در تحليل‌هاي فضايي با استفاده از مركز متوسط و بيضي انحراف معيار، خودهمبستگي فضايي و درون‌يابي و هموارسازي در محيط نرم‌افزار سيستم اطلاعات جغرافيايي استفاده شد. نتايج پژوهش نشان‌داد كه از بين شهرستان‌هاي موردمطالعه شهرستان تهران از نظر مقدار نزاع در گروه خيلي‌زياد قرار گرفته است. شهرستان‌هاي شهريار، رباط‌كريم و قدس در گروه زياد، شهرستان‌هاي ورامين، اسلامشهر، بهارستان و ملارد از نظر نزاع و درگيري در گروه متوسط و در گروه پايين شهرستان‌هاي فيروزكوه، دماوند، پرديس، پاكدشت، پيشوا و قرچك جاي گرفته‌اند. تحليل‌هاي بيضي انحراف معيار و مراكز متوسط جرم نيز به‌خوبي نشان‌دادند كه مركزيت همه جرائم در پهنه شهرستان تهران در حاشيه غربي قرار گرفته و جهات حركت رفتارهاي مجرمانه نيز بسته به جرم متفاوت است. در اكثر جرائم اين جهت، شرقي-غربي بوده و در مواردي نيز به شمال‌غربي و جنوب‌شرقي در تغيير بوده است. همچنين، خوشه‌بندي جرائم در سه خوشه (دسته) در محدوده مشخص‌شده نشان‌داد كه حجم و تراكم در همه جرائم در پهنه شهرستان تهران (فرماندهي تهران بزرگ) جمع شده است و در اغلب سال‌ها محدوده شرق تهران در رتبه سوم و كمتر نسبت به دو فرماندهي ديگر قرار دارد.

Therefore, the present study has been compiled with the aim of spatial modeling of crime in Tehran province. This research is applied in terms of purpose and descriptive-analytical in terms of method. In this statistical sample, 14 cities are in the area of ​​East, West and Greater Tehran Commands. In this study, data and information about conflict and conflict related to the year 1398 have been used. In spatial analysis using center and elliptical center of standard deviation, spatial autocorrelation and interpolation and smoothing in gis software environment were used. The results showed that among the studied cities, Tehran is in the group in terms of the amount of conflict. Shahriar, Robat Karim and Quds cities in large group, Varamin, Islamshahr, Baharestan and Mallard cities in terms of conflict in the middle group, Varamin, Islamshahr, Baharestan and Mallard cities in the lower group of Firoozkooh cities Damavand, Pardis, Pakdasht, Pishva and Qarchak are located. Elliptical analysis of standard deviation and average crime centers also showed well that the center of all crimes in the city of Tehran is located in the western margin and the directions of movement of criminal behaviors are different depending on the crime and in most crimes this direction is east-west an‎d in some cases it has changed to the northwest and southeast.