اثربخشي درمان شناختي _ رفتاري بر كم‌ ميلي جنسي در زنان

Effectiveness of the Cognitive-Behavioral Therapy on the Women’s Hypoactive Sexual Desire

عدم تمايل به ارتباط جنسي در زنان، سبب بروز آسيب‌هاي روان‌شناختي و هيجاني متعدد در اين افراد و كاهش رضايت زناشويي و افزايش فرسودگي زناشويي مي‌شود. بر همين اساس پژوهش حاضر با هدف بررسي اثربخشي درمان شناختي_رفتاري بر كم‌ميلي جنسي در زنان انجام گرفت. روش پژوهش حاضر نيمه‌آزمايشي با طرح پيش‌آزمون- پس‌آزمون با گروه گواه و دوره پيگيري دو ماهه بود. جامعه آماري پژوهش شامل زنان با كم‌ميلي جنسي شهر تهران در سال 1397 بود. در اين پژوهش تعداد 24 زن داراي كم‌ميلي جنسي با روش نمونه‌گيري داوطلبانه انتخاب و با گمارش تصادفي در گروه-هاي آزمايش و كنترل گمارده شدند (در هر گروه 12 زن). زنان حاضر در گروه آزمايش به مدت 8 جلسه طي دوماه به صورت هفته‌اي يك جلسه 90 دقيقه‌اي تحت درمان شناختي_رفتاري قرار گرفتند. در اين پژوهش از پرسشنامه‌‌ تمايل جنسي (هالبرت، 1992) استفاده شد. داده‌هاي حاصل از پژوهش به شيوه تحليل واريانس مختلط با استفاده از نرم‌افزار آماري 23SPSS تجزيه و تحليل شد. نتايج نشان داد كه درمان شناختي_رفتاري بر كم‌ميلي جنسي در زنان تأثير معنادار دارد (p <0/001). بدين صورت كه اين درمان توانسته منجر به كاهش كم‌ميلي جنسي در زنان شود.

The lack of desire in sexual relationship in the women causes various psychological and emotional damages and decrease of marital satisfaction and increase of marital burnout. The present study aimed to investigate the effectiveness of cognitivebehavioral therapy on the women’s hypoactive sexual desire. The research method was quasi-experimental with pretest-posttest design and control group and twomonth follow-up stage. The statistical population of the study included the women with hypoactive sexual desire in the city of Tehran in 2019 and 24 women with hypoactive sexual desire were selected using voluntary sampling method and randomly assigned into experimental and control groups (each group of 12 women) and the experimental group received eight ninety-minute sessions of cognitivebehavioral therapy. Sexual desire questionnaire (Hulbert, 1992) was used and data were analyzed through repeated measurement ANOVA via SPSS-23. The results showed that cognitive-behavioral therapy has significant effect on the women’s hypoactive sexual desire (p<0.001) in a way that this therapy could lead to the decrease of women’s hypoactive sexual desire. Based on the results, cognitive behavioral therapy using techniques to correct and replace unrealistic expectations, prioritize personal and communication problems, cognitive reconstruction and change negative attitudes toward sexual issues, recognizing dysfunctional thoughts and cognitive distortions, and teaching a variety of intercourse methods, can be an effective treatment to reduce female sexual desire.