سيره اميرالمؤمنين عليه السلام در ابقا و عزل كارگزاران عثمان به ويژه معاويه

Sireh of the Amir al-Mu'minin Ali (AS) in Retaining and dismissing agents of Ottoman: Mu'awiyah

بسياري اميرالمؤمنين علي عليه السلام را در عزل تمام كارگزاران عثمان بويژه معاويه قاطع دانسته و از شيوه عزل آنان سخن نگفته‌اند. مقاله اين نكته را ثابت مي‌كند كه حضرت به جهاتي حداقل چهار تن از كارگزاران عثمان را ابقا كردند و بر اين نظراست اعزام عمارة بن شهاب به كوفه از گزارش‌هاي سيف تميمي و بي‌ اعتبار است. امام دو شيوه كلي عزل، در باره بقيه كارگزاران اعمال كرد. مقاله با روش توصيفي تحليلي و با شيوه اسنادي به تبيين شيوه عزل كارگزاران عثمان پرداخته و با تحليل نامه 75 نهج البلاغه بر اين نظر است كه حضرت بهترين شيوه را براي عزل معاويه در سه مرحله پي‌گرفت تا مشكل حاكم شام را بدون خون ريزي حل كند. اين معاويه بود كه به نامه حضرت و سفير ايشان پاسخ نداده و با تحريك طلحه و زبير و بعد اعلام جنگ به سفير امام، به مخالفت با رهبر مسلمين پرداخت و هر گونه همكاري را با خليفه مسلمين رد كرد.

Many considered Amir al-Mu'minin Ali (AS) decisive in dismissing all the agents of Ottoman, particularly Mu'awiyah but did not talk about the methods of dismissing them. The article proves that the Imam retained at least five of Ottoman's agents. It also claims that sending of Amarat ibn Shahab to Kufa was one of Saif Tamimi's invalid reports. The Imam dismissed other agents through two general methods. The article uses a descriptive-analytic and a documentary method to explain the method of dismissing the Ottoman agents. Through analyzing the 75th letter of Nahj al-Balaghah, this article indicated that Imam followed the best method to dismiss Mu'awiyah in three stages and solved the problem of the ruler of Levant without bloodshed. It was Mu'awiyah who did not respond to the letter of the Imam and his ambassador, and by inciting Talha and Zubair and then declaring war opposed the Amir al-Mu'minin and rejected any cooperation with him.