پديد آورندگان :
صرامي، حسين دانشگاه اصفهان - گروه جغرافيا , موسوي، علي دانشگاه آزاد اسلامي واحد اصفهان (خوراسگان) , بابانسب، رسول دانشگاه اصفهان
كليدواژه :
تحليل فضايي , ميزان برخورداري , شاخص هاي فناوري اطلاعات و ارتباطات , شهرستانهاي استان اصفهان
چكيده فارسي :
پژوهش حاضر با هدف تحليل فضايي نحوه برخورداري شهرستان هاي استان اصفهان از شاخص هاي فناوري اطلاعات و ارتباطات تدوين يافته است. نوع تحقيق با توجه به هدف؛ كاربردي- توسعه اي و از نظر ماهيت و روش از نوع توصيفي، كمي و تحليلي است. جامعه آماري پژوهش را 23 شهرستان استان اصفهان تشكيل ميدهند. اطلاعات موردنياز از سالنامه آماري و نتايج سرشماري عمومي نفوس و مسكن 1390 به دست آمده است كه از ميان متغيرهاي فناوري اطلاعات و ارتباطات، 20 شاخص انتخابي استخراج و با بهره گيري از مدل هاي كمي تاپسيس به عنوان يك روش تصميم گيري چند شاخصه، ضريب پراكندگي و ... به رتبه بندي و تعيين ميزان اختلاف و نابرابري شهرستان ها از لحاظ شاخص هاي فناوري اطلاعات و ارتباطات پرداخته شده است. سپس با توجه به امتياز حاصل از تاپسيس، شهرستان هاي استان در پنج گروه (بسيار برخوردار- برخوردار- نيمه برخوردار- محروم و بسيار محروم) سطح بندي و جايگاه هر يك در ميزان برخورداري از شاخص هاي مذكور مشخص گرديده است. يافته هاي پژوهش نشان دهنده آن است كه شهرستان هاي استان اصفهان در برخورداري از شاخص هاي فناوري اطلاعات و ارتباطات برابر نيستند و تفاوت آشكاري در ميزان درجه برخورداري 30 درصد در سطح / ديده مي شود. از مجموع 23 شهرستان به جز شهرستان اصفهان كه در سطح بسيار برخوردار قرار دارد درصد در سطح بسيار محروم قرار دارند و نهايتاً با در نظر 30/43 درصد محروم و 34/78 درصد نيمه برخوردار، 13/04 برخوردار، 17/39 گرفتن گروه سطح بندي و جايگاه شهرستان ها به منظور كاهش نابرابري هاي فضايي و ايجاد تعادل ناحيه اي در توسعه فناوري اطلاعات و ارتباطات، شهرستان هاي استان اولويت بندي شده اند.
چكيده لاتين :
Present study is conducted by the aim of Spatial Analysis of the Enjoyment Degree for the townships of Esfahan province based on ICT Indices. Based on the purpose, the research is applied-developmental research, and based on the method it is descriptive, quantitative and analytical. 23 townships of Esfahan Province include statistical society of the research. The data were extracted from the Statistical Yearbook and the results of the General Population and Housing Census in 2011. Among variables of ICT, 20 indices were extracted, and by applying quantitative models of TOPSIS as a multi-criteria decision making method, the dispersion coefficient and etc. the differences and inequalities of townships in terms of ICT indices were ranked and determined. After that, based on the grade of TOPSIS results, the townships of the province were assorted in five categories (highly enjoyed, enjoyed, semi-enjoyed, deprived, and highly deprived). Moreover, leveling and ranking of mentioned indices are identified. The results show that there is not equality among townships of Esfahan province in terms of enjoyment of ICT indices and there is a significant difference in the degree of enjoyment. Among 23 townships, except Esfahan, which is in highly enjoyed level, 30.43% are at the enjoyed level, 34.78% are at the semi-enjoyed level, 13.04% are at the deprived level and 17.39% are at the very deprived level. Finally, ranked based on the status of townships for reducing spatial inequality and creating regional balance in ICT development, these townships were prioritized.
