اثر محافظتي ويتامين E بر تغييرات هيستوپاتولوژيكي فوق كليه موش‌ سفيد كوچك آزمايشگاهي تحت درمان با سرترالين

Protective effect of vitamin E on histopathological changes of the adrenal gland in sertraline-treated mice

سرترالين ازجمله داروهاي ضدافسردگي مي­باشد كه در رابطه با عوارض اين دارو بر غدد فوق­كليوي اطلاعات زيادي در دسترس نيست. مطالعه­ ي حاضر به ­منظور ارزيابي اثرات محافظتي ويتامين E در برابر آسيب­هاي ناشي از سرترالين بر سرم و ساختار بافتي غدد فوق­كليوي در موش انجام پذيرفت. 40 سر موش­ نر بالغ به صورت تصادفي به هشت گروه پنج سري تقسيم شدند. چهار گروه از موش­ ها ويتامين ­E را به ميزان 100 واحد بين­المللي به ازاي هر كيلوگرم وزن بدن به صورت خوراكي به مدت 42 روز دريافت نمودند. به سه گروه از گروه­ هاي فوق بعد از دريافت ويتامين ­E به ترتيب داروي سرترالين به ميزان 5، 10 و 20 ميلي­گرم بر كيلوگرم وزن بدن به صورت خوراكي تجويز گرديد. سه گروه باقي­مانده سرترالين را به ميزان 5، 10 و 20 ميلي­گرم بر كيلوگرم وزن بدن دريافت نمودند و يك گروه نيز به عنوان كنترل در نظر گرفته شد. 24 ساعت پس از آخرين تيمار، نمونه­هاي خوني به منظور سنجش ميزان MDA و TAC از طريق قلب جمع ­آوري گرديدند. غدد فوق­كليوي از محوطه­ي شكمي خارج و تغييرات هيستولوژي و هيستومورفومتري به وسيله­ي ميكروسكوپ نوري و دوربين ديجيتال مورد بررسي قرار گرفتند. رنگ­آميزي­هاي اختصاصي شامل تولوئيدين­بلو، پريوديك­اسيد­شيف و تري­كروم­ماسون جهت مشخص كردن ماست­سل­ها، كربوهيدرات­ها و ميزان فيبروزي شدن در بافت غدد فوق­كليه انجام پذيرفت. سرترالين به ميزان 20 ميلي­گرم بر كيلوگرم باعث كاهش معني­داري در ميزان TAC و افزايش معني­داري در قطر سلول­هاي اسفنجي، ميزان MDA و نيز ضخامت لايه­هاي فاسيكولاتا و رتيكولاريس نسبت به گروه كنترل گرديد. در ­حالي كه در ضخامت كپسول و لايه گلومرولوزا تغييرات معني­داري مشاهده نگرديد. در رنگ­آميزي­هاي اختصاصي سرترالين باعث افزايش بافت فيبروزي شده ولي تغيير محسوسي در رابطه با ميزان كربوهيدرات­ ها در بين گروه­ها ايجاد نكرد. تجويز ويتامين ­E به شكل قابل ملاحظه­اي تغييرات مشاهده شده در فراسنجه ­هاي مذكور را بهبود بخشيد. چنين به نظر مي­رسد كه ويتامين E با بهبود شاخص­هاي بافتي و سرمي موجب كاهش سميت­ سرترالين در غدد فوق­كليوي موش مي­گردد.

Sertraline is one of the antidepressants that little information about the side effects of this medication on the adrenal glands is available. The present study was conducted in order to evaluate the protective effects of vitamin E against sertraline-induced injuries on serum and tissue structure of adrenal glands in mice. 40 adult male mice were randomly divided into eight groups, each five. Four groups of mice received vitamin E at the dose of 100 IU/kg body weight orally for 42 days. Three groups of these, following the vitamin E administration, received sertraline at 5, 10 and 20 mg/kg body weight, respectively. The remaining three groups, received sertraline at 5, 10 and 20 mg/kg body weight. an‎d one group was considered as the control. 24 hours after the last treatment, blood samples were collected to measure MDA and TAC levels from the heart. The adrenal glands were removed from the abdominal cavity and histological and histomorphometric changes were examined by light microscope and digital camera. Specific staining methods including toluidine blue for identifying mast cells, periodic acid-Schif to determine carbohydrates and masson's trichrome for determining fibrosis in adrenal tissue were performed. Sertraline at 20 mg/kg, significantly decreased in TAC level and significantly increased the sponge cell diameter, MDA level and thickness of fasciculata and reticularis zones compared to the control group. Although, no significant changes in the thickness of capsule and glomerulosa zone were observed. Specific staining showed that sertraline induced an increase in the fibrosis tissue, but did not change significantly the amount of carbohydrates between the groups. The administration of vitamin E markedly improved the changes observed in these parameters. It could be deduced that Vitamin E reduces the toxicity of sertraline in mice adrenal glands by improving tissue and serum indices.