بررسي تأثير آموزش مهارت‌هاي اجتماعي بر گرايش به رفتارهاي پُرخطر و سلامت اجتماعي دانش‌آموزان

The effect of social skills training on students' tendency to high-risk behaviors and social health

دانش‌آموزان در زندگي با موقعيت­ هاي استرس­زا و گاه پُرخطر مواجه مي‌شوند كه براي رويارويي با آنها بايد از مهارت كافي برخوردار باشند. مهارت­هاي اجتماعي يكي از عوامل تأثيرگذار در روابط بين‌فردي مناسب مي­باشد كه توجه پژوهشگران زيادي را به خود جلب كرده است. ارتقاء سلامت اجتماعي دانش­آموزان، به ارتقاء نظم و امنيت عمومي جامعه منجر مي­شود. هدف پژوهش كنوني، بررسي تأثير آموزش مهارت­هاي اجتماعي بر گرايش به رفتارهاي پُرخطر و سلامت اجتماعي دانش‌آموزان دوره دوم متوسطه شهرستان كليبر بود. روش: روش پژوهش از نوع نيمه‌تجربي يا نيمه‌آزمايشي (پيش­آزمون، پس­آزمون با گروه كنترل) است. جامعه آماري اين پژوهش، همه دانش­آموزان پسر دوره دوم متوسطه شهرستان كليبر در سال تحصيلي 98-1397 بودند كه به شيوه هدفمند تعداد 40 نفر از دانش‌آموزان به صورت تصادفي در دو گروه آزمايش (20 نفر) و كنترل (20 نفر) به‌عنوان نمونه مورد مطالعه انتخاب شدند. شركت‌كنندگان با دو پرسش‌نامه گرايش به رفتارهاي پُرخطر زاده‌محمدي احمدآبادي و سلامت اجتماعي كييز ارزيابي شدند و سپس شيوه‌نامه‌هاي آموزش مهارت‌هاي اجتماعي بر روي گروه آزمايش طي 10 جلسه 60 دقيقه‌اي اجرا شد. يافته‌ها: نتايج تحليل كوواريانس نشان داد كه آموزش مهارت­ هاي اجتماعي بر گرايش به رفتارهاي پُرخطر و سلامت اجتماعي دانش­ آموزان تأثير معني­دار دارد و باعث كاهش رفتارهاي پرخطر و افزايش سلامت اجتماعي مي­شود (p<0/05). نتيجه‌گيري: با توجه به اينكه آموزش مهارت­­هاي اجتماعي بر كاهش رفتارهاي پرخطر و افزايش سلامت اجتماعي دانش‌آموزان مؤثر بوده است، تقويت اين مقياس ­ها، مي­تواند مهارت­ هاي جامعه‌شناختي و روانشناختي دانش‌آموزان را ارتقاء دهد.

Students face stressful and sometimes risky situations in life that they must have sufficient skills to deal with. Social skills is one of the influential factors in healthy interpersonal relationships and public health that has attracted the attention of many researchers. Promoting students' social health promotes public order and security in the community. The aim of this study was the effect of social skills training on the tendency to high-risk behaviors and social health of high school students in Kalibar. Method: The research method is quasi-experimental or quasi-experimental (pre-test, post-test with control group). The statistical population of this study was all male students of the second year of high school in Kalibar city in the academic year 1397-98. The subjects were selected. Participants were assessed with two questionnaires: tendency to high-risk behaviors of Mohammadi Ahmadabadi and social health of Keys, and then social skills training protocols were performed on the experimental group in 10 sessions of 60 minutes. Findings: The results of covariance test showed that social skills training has an effect on students' tendency to high-risk behaviors and social health and reduces high-risk behaviors and increases social health (p <0.05). Conclusion: Considering that social skills training has been effective in reducing high-risk behaviors and increasing students 'social health, strengthening these scales will increase students' sociological and psychological skills and improve service practice. It is communicated and in the end it promotes order and security in the society.