پديد آورندگان :
عراقيان، سحر دانشگاه آزاد اسلامي واحد مشهد - گروه علوم كشاورزي، مشهد، ايران , صدرآبادي حقيقي، رضا دانشگاه آزاد اسلامي واحد مشهد - گروه علوم كشاورزي، مشهد، ايران , قاسمي، محسن دانشگاه آزاد اسلامي واحد مشهد - گروه علوم كشاورزي، مشهد، ايران , سوهاني دربان، عليرضا دانشگاه آزاد اسلامي واحد مشهد - گروه علوم كشاورزي، مشهد، ايران
كليدواژه :
كينوا , گوار , كشت مخلوط , تراكم بوته , نسبت برابري زمين
چكيده فارسي :
سابقه و هدف: با توجه به افزايش روزافزون جمعيت و كمبود مواد غذايي، افزايش توليدات كشاورزي بيش از پيش اهميت مي‌يابد، افزايش سطح زيركشت و عملكرد در واحد سطح دو روش افزايش توليدات كشاورزي محسوب مي‌شود. كشت مخلوط يك روش كشاورزي كم نهاده است كه هدف آن استفاده بهينه از زمين، نور و آب به منظور توليد سطح مطلوبي از گياهان زراعي است.
مواد و روش‌ها: به منظور بررسي اثر كشت مخلوط و تراكم‌هاي مختلف كشت كينوا و گوار آزمايشي در شرايط اقليمي مشهد در ارديبهشت ماه سال 1398 در مزرعه تحقيقاتي دانشكده كشاورزي دانشگاه آزاد اسلامي واقع در شهر گلبهار اجرا گرديد. اين پژوهش به صورت فاكتوريل در قالب طرح بلوك هاي كامل تصادفي در سه تكرار انجام گرفت. فاكتورهاي مورد آزمايش شامل (Q: كشت خالص كينوا، G: كشت خالص گوار و كينوا + گوار در نسبت رديف 1:1، 1:2 و 2:1) و تراكم بوته (D1: 10 بوته، D2: 15 و D3: 20 بوته در متر مربع) بود. تراكم بوته از طريق تغيير در فاصله بوته ها در روي رديف تنظيم شد. تيمارهاي فاصله روي رديف شامل: 20 سانتي متر معادل با 10 بوته در مترمربع، 15 سانتي متر، معادل با 15 بوته در مترمربع و 10 سانتي متر، معادل با 20 بوته در مترمربع بودند.
يافته‌ها: نتايج نشان داد كه اثر اصلي و متقابل نسبت‌هاي كشت مخلوط و تراكم بوته بر عملكرد دانه كينوا و گوار و شاخص‌هاي مختلف سودمندي كشت مخلوط (نسبت برابري زمين (LER)، شاخص كاهش واقعي عملكرد گوار (AYLG) و كينوا (AYLQ)، ضريب ازدحام نسبي كينوا (RCCQ) و گوار (RCCG)، نسبت برابري درامد (IER) و سودمندي كشت مخلوط (IA)) در سطح احتمال 1 درصد معني‌دار بود و به ترتيب براي صفات مذكور مقادير 21/1، 08/0، 83/0، 99/2، 17/1، 80/1 و 42/0 بدست آمد.
به طوري كه بالاترين عملكرد دانه كينوا و گوار به ترتيب با مقادير 1480 و 2655 گرم در متر مربعب به ترتيب از تيمارهاي كشت مخلوط كينوا و گوار با نسبت هاي 2رديف كينوا و 1 رديف گوار در تراكم 10 بوته در متر مربع و براي گوار از تيمار كشت خالص گوار از همين تراكم بوته بدست آمد. كمترين مقادير عملكرد دانه كينوا و گوار نيز با ميانگين 115 و 269 گرم در متر مربع از تراكم كشت 20 بوته در متر مربع و از نسبت كشت مخلوط دو رديف كينوا و 1 دريف گوار بدست آمد.
نتيجه‌گيري: نتايج نشان داد كه بيشترين ميزان LER كينوا و كل مربوط به تيمار دو رديف كينوا و يك رديف گوار در تراكم 15 بوته در مترمربع بود. براي گياه گوار ميزان LER در همه تيمارهاي مورد مطالعه، كمتر از يك بود. ميزان LER كل در تيمار 2G:1Q در هر سه تراكم مورد مطالعه كمتر از يك بود كه نشان مي دهد افزايش سهم گوار در ميزان تركيب ، منجر به كاهش LER كل شد. اين امر ممكن است به دليل عملكرد بسيار كم دانه گوار در تيمار 2G:1Q باشد. در بقيه تيمارهاي مورد مطالعه، ميزان LER بالاتر از يك بود، كه سودمندي كشت مخلوط نسبت به كشت خالص را نشان مي‌دهد. بنابر نتايج بدست آمده تراكم كشت 10 بوته در متر مربع بهترين تراكم كشت و نسبت كشت مخلوط 2 دريف كينوا و يك رديف گوار بهترين تيمار در اين تحيق بدست آمد كه مي‌توان اين تركيب كاشت را به كشاورزان توصيه نمود.
چكيده لاتين :
Background and objectives:
Due to the increasing population and food shortage, increasing agricultural production is becoming more important, increasing the area under cultivation and increasing yield per unit area are two ways to increase agricultural production. Mixed cultivation is a low-income agricultural method that aims to make optimal use of land, light and water to produce a desirable level of crops.
Materials and methods:
In order to investigate the effect of intercropping and different densities of quinoa and guar cultivation in the climatic conditions of Mashhad in May 2019 in the research farm of the Faculty of Agriculture, Islamic Azad University located in Golbahar. This factorial study was conducted in a randomized complete block design with three replications. Factors tested included (Q: pure culture of quinoa, G: pure culture of guar and quinoa + guar in 1: 1, 1: 2 and 2: 1 row ratio) and plant density (D1: 10 plants, D2: 15 and D3: 20 plants per square meter). Plant density was adjusted by changing the distance between plants on the row. Row spacing treatments included: 20 cm equivalent to 10 plants per square meter, 15 cm, equivalent to 15 plants per square meter and 10 cm, equivalent to 20 plants per square meter.
Results:
The results showed that the main and interaction effects of intercropping ratios and plant density on quinoa and guava seed yield and different indices of intercropping usefulness (land parity ratio (LER), actual reduction yield of guava (AYLG) and quinoa (AYLQ) Quinoa (RCCQ) and Guar (RCCG), Income Equality Ratio (IER) and Mixed Cultivation Profitability (IA) were significant at the level of 1% probability and the values for the mentioned traits were obtained. 1.21, 0.08, 0.83, 2.99, 1.17, 1.80 and 0.42. respectively
So that the highest yield of quinoa and guar seeds with 1480 and 2655 g/m2, respectively, of quinoa and guar mixed cultivation treatments with ratios of 2 rows of quinoa and 1 row of guar at a density of 10 plants per square meter and for guar from culture treatment, respectively. Pure guar was obtained from the same plant density. The lowest yields of quinoa and guar seeds with an average of 115 and 269 g / m2 were obtained from the density of 20 plants per square meter and the ratio of mixed cultivation of two rows of quinoa and 1 guar gum, which is due to intra-species competition due to Increase plant density.
Conclusion:
The highest amount of quinoa LER and total was related to the treatment of two rows of quinoa and one row of guar gum at a density of 15 plants per square meter. For Guar gum, the LER level in all studied treatments was less than one. The total LER in 2G: 1Q treatment was less than one in all three densities, which indicates that increasing the share of guar in the composition, led to a decrease in total LER. This may be due to the very low yield of guar gum in 2G: 1Q treatment. In the other treatments studied, the LER level was higher than one, which indicates the usefulness of intercropping compared to pure culture. According to the results, the planting density of 10 plants per square meter was the best planting density and the ratio of mixed cultivation of 2 quinoa drives and a row of guar was the best treatment in this study, which can be recommended to farmers.
