طراحي الگوي آموزش تفكر انتقادي بر مهارت‌هاي تفكر انتقادي دانش آموزان پايه ششم ابتدايي

هدف از انجام اين پژوهش، طراحي الگوي آموزش تفكر انتقادي و اثربخشي آن بر مهارت‌هاي تفكر انتقادي دانش‌آموزان پايۀ ششم ابتدايي استان خراسان رضوي بود. روش تحقيق آميخته ، يعني كمّي و سپس كيفي است؛ در بخش كمّي، جامعۀ آماري شامل تمام دانش‌آموزان پسر پايۀ ششم ابتدايي استان خراسان رضوي درسال تحصيلي 98-1397 بود كه با استفاده از يك طرح نيمه‌آزمايشي (پيش‌آزمون، پس‌آزمون با گروه كنترل) از بين دانش‌آموزان پايۀ ششم استان خراسان رضوي 75نفر به‌ عنوان نمونۀ آماري انتخاب شدند. براي بررسي متغيرهاي تحقيق و گردآوري داده‌ها  از مقياس تفكر انتقادي كاليفرنيا و براي محاسبۀ  ضريب پايايي از  آلفاي كرونباخ  استفاده گرديد . بر اين اساس  براي اين  پرسشنامه ضريب روايي0.81 و ضريب پايايي  معادل 0.84 به  دست آمد.  براي تحليل داده ها از آمار توصيفي (ميانه، ميانگين و...)  و استنباطي(T تك‌نمونه اي، تحليل واريانس) استفاده شد. تجزيه و تحليل داده‌ها به كمك نرم‌افزار  SPSS21  انجام شد. بخش كيفي مطالعه از نوع پديدارشناسي بود. جامعه و نمونۀ مورد مطالعه افرادي را شامل مي‌شد كه به شكل هدفمند در بخش كمي مورد مطالعه قرار گرفتند و حجم نمونه بر اساس اشباع نظري تعيين شد. براي جمع‌آوري داده‌ها از مصاحبۀ نيمه‌ساختاريافته و براي اعتباريابي داده ها از معيار گوبا و لينكون استفاده شد. تحليل داده ها با استفاده از روش كوربين و استراوس انجام  شد كه در اين روش داده ها به سه سطح باز، محوري و انتخابي تقسيم مي شوند. در بخش كيفي، نتايج تحقيق منجر به طراحي الگويي شد كه شامل هفت بُعد (تحليل و ارزيابي، روحيۀ نقد، خلاقيت، مهارت‌هاي زندگي، تفكر انتقادي، عزت‌نفس و يادگيري) بود. نتايج در بخش كمي تحقيق نشان داد كه الگوي طراحي‌شده موجب افزايش مهارت هاي انتقادي و تفكر انتقادي دانش‌آموزان شده است.