راه ابريشم ديجيتال و نقش آن در توسعه پايدار

چين همواره به دنبال تغيير مركز ثقل اقتصاد جهان از غرب به قاره‌ي آسيا با محوريت اين كشور و گسترش حوزه‌ي تاثيرگذاري در عرصه‌هاي مختلف اقتصادي، اجتماعي سياسي و جغرافيايي در مقياس بين‌المللي بوده است. طرح راه ابريشم ديجيتال به عنوان پايه اقتصاد ديجيتال چين، در راستاي چنين اهدافي طراحي شده است كه مي‌تواند تاثيرات زيادي را بر موقعيت و وضعيت ژئوپلتيك ايران نيز داشته باشد. در طرح راه ابريشم ديجيتال از فناوري ‌هايي استفاده مي‌شود كه به عنوان پايه و اساس يك اقتصاد ديجيتال به شمار مي‌رود. اين فناوري ها شامل فناوري هاي زيرساخت ارتباطي و اطلاعاتي است. مشاركت يا عدم مشاركت كشورها در اين طرح مي تواند تاثيرات زيادي بر وضعيت توسعه آنها، كاهش شكاف ديجيتالي، و افزايش ظرفيت محلي بگذارد. هدف از اين مقاله، بررسي تأثيرات راه ابريشم ديجيتال بر توسعه پايدار است. بنابراين طرح مزبور با استفاده از چارچوب روش PEST، از منظرهاي اقتصادي، سياسي، اجتماعي، و فناوري تحليل مي‌شود و سپس نقش آن در توسعه پايدار تشريح مي‌گردد. با توجه به حضور پررنگ كشور ايران در اين طرح، مي‌توان انتظار داشت كه نقش آن در زمينه سياستگذاري‌هاي بين‌المللي و حكمراني ديجيتال، افزايش يافته و اين كشور را به لحاظ جنبه‌هاي اقتصادي و فناورانه، به زنجيره ارزش جهاني متصل كند.