تأثير سرمايه اجتماعي شبكه بر دستيابي به قدرت سياسي دولتي

هدف اصلي اين مقاله، تحليلي بر ازهم‌گسيختگي دولت در كشورهاي جهان سوم با استفاده از سياست شبكه‌اي است. اگرچه شبكه‌ها اهداف متفاوتي را دنبال مي‌كنند، اما به‌دنبال تقويت منابع رابطه‌اي بين افراد هستند.در سياست شبكه‌اي، جايگاه اصل‌محوري كنش ورزي، قدرت سياسي موضوع نزاع و كسب سهم بيشتر از قدرت، مهم‌ترين هدف از كنش ورزي سياسي است.درهم‌كنشي بين اين دو مفهوم؛ يعني سرمايه اجتماعي و تحليل مبتني بر شبكه ، يعني اتخاذ منظري شبكه‌اي به سرمايه اجتماعي به شيوه‌اي كيفي و دخيل‌كردن دولت در اين تحليل است. نتايج اين تحقيق نشان مي‌دهد كه؛منابع خاصي در درون شبكه‌هاي سياسي در جريان هستند كه بسته به نوع تمايز گذاشتن افراد درون شبكه با ديگران بيرون از شبكه شامل سرمايه اجتماعي يا سرمايه مجتمعي مي‌شود؛ با وجود اينكه اين شبكه‌ها مي‌كوشند سهم بيشتري از منابع كمياب موجود در جامعه يعني قدرت سياسي، ثروت اقتصادي و منزلت اجتماعي را دراختيار داشته باشند، موضوع اصلي نزاع، دستيابي به قدرت سياسي است.محل نزاع، عرصه دولتي يا در درون و پيرامون دولت است. هرچند تحقيق درمورد ساختار اجتماعي، كانون محوري تحليل شبكه‌اي است اما سياست شبكه‌اي باتوجه هم‌زمان به ابعاد ساختاري و ابعاد شناختي هنجاري، بر كيفيت هنجارها و نوع استراتژي‌هايي كه كنشگران سياسي براي دستيابي به سهم بيشتري از قدرت سياسي اتخاذ مي‌كنند، تأكيد دارد.