بايستگي‎هاي انساني اجراي الگوي اسلامي_ ايراني پيشرفت

الگوي پايه اسلامي_ ايراني پيشرفت به‌عنوان ترسيم‌گر اهم مباني و آرمان‏هاي پيشرفت و افق مطلوب كشور در نيم‌قرن آتي، ابلاغ شده است و هم‌اكنون اين سند بالادستي در فرايند تضارب آرا و تعاطي افكار قرارگرفته است تا عندالاقتضاء تكميل‌شده و ارتقا يافته و ابلاغ شود. ازآنجاكه در ايران معاصر تجارب تدوين و اجراي احكام و اسناد بالادستي نظير قانون اساسي، فرمان هشت ماده‎اي امام (ره)، برنامه‎هاي توسعه پنج‌گانه، سياست‌هاي كلي نظام و سند چشم‎انداز بيست‌ساله وجود دارد كه كمابيش توفيقات نسبي در تحقق آن‌ها وجود داشته است؛ هدف اين پژوهش آسيب‏شناسي و كالبدشكافي فاصله معناداري است كه بين ظرفيت‎هاي بالفعل و بالقوه تمدن اسلامي _ايراني و دست‌يافته‌هاي آن‌ها تا مطلوبات و حتي مقدورات، مشاهده و به اين سؤال پاسخ داده مي‏شود كه نقش «عامل انساني» به‌عنوان ‌يكي از علل و عوامل اصلي عدم‌تحقق كامل احكام و اسناد بالادستي موصوف چيست و الزامات و اقتضائات مربوط به عامل انساني در مسير تحقق الگوي اسلامي _ايراني پيشرفت، كدام‌اند. اين پژوهش از نظر هدف كاربردي و روش تحقيق آن مطالعه اسنادي است. براساس يافته‌هاي تحقيق؛ براي حصول اطمينان از تحقق الگوي اسلامي _ايراني پيشرفت بايستي به مردم (لشكريان پيشرفت) براي ايجاد زمينه مشاركت و همراهي با مداخلات اصلاحي و توسعه‎اي توجه كرد و بر اين اساس پيشنهاد مي‏شود براي ايجاد آرامش‌خاطر و اطمينان‌بخشي آنان نسبت به آينده، يك نظام رفاه و تأمين ‎اجتماعي چندلايه را سامان داد.