تأثير تمرين استقامتي و مصرف عصاره‌ي گزنه بر بيان پروتئين و ژن AKT و GLUT4 عضله‌ي نعلي رت‌هاي نر مبتلا به ديابت

مقدمه: از جمله شايع‌ترين بيماري‌هاي مزمن در جوامع امروزي ديابت است. هدف از پژوهش حاضر بررسي تأثير تمرين استقامتي و مصرف گزنه بر بيان پروتئين و ژن AKT و GLUT4 عضله‌ي نعلي رت‌هاي نر ديابتي بود. روش‌ها: تعداد 40 سر رت نر نژاد ويستار، بعد از سازگاري با محيط به 5 گروه: كنترل (C)، ديابت (D)، گزنه+ديابت (UD)، ديابت+تمرين (ED) و گروه گزنه+ ديابت+تمرين (EUD) تقسيم شدند. پس از ايجاد و تأييد مدل ديابت با تزريق STZ، رت‌هاي گروه‌هاي تمرين، هشت هفته پروتكل تمرين استقامتي را اجرا كردند و رت‌هاي گروه‌هاي گزنه، 5 روز در هفته، عصاره‌ي گزنه را مصرف كردند. پس از اتمام پروتكل و استخراج عضله‌ي نعلي، از روش RT-PCR جهت اندازه گيري بيان ژن، از روش وسترن بلات و ايمو نوهيستوشيمي به‌ترتيب براي اندازه‌گيري بيان پروتئين GLUT4 و AKT و از روش الايزا براي اندازه‌گيري گلوكز و انسولين استفاده شد.يافته‌ها: نتايج نشان داد كه بيان پروتئين و ژن GLUT4 و AKT در گروه ديابت نسبت به گروه كنترل به‌طور معناداري كاهش يافته بود (0.001 P) درحالي‌كه بيان اين دو متغير در گروه‌هاي ED و EUD به‌طور معناداري افزايش يافته بود (0.001 P) كه اين افزايش در گروه EUD بيشتر بود. تأثير گزنه به تنهايي بر بيان اين دو متغير نيز معنادار نبود. گلوكز، انسولين و مقاومت انسولين به‌طور معناداري در گروه ديابت افزايش يافت، درحالي‌كه در گروهاي ED و EUD به‌طور معناداري كاهش يافته بود (0.001 P).نتيجه گيري: هم افزايي تركيب گزنه و ورزش به‌طور معناداري بر بهبود روند ديابت مؤثر است درحالي‌كه هر كدام به تنهايي اثر چنداني بر متغيرهاي مرتبط با ديابت ندارند.