عنوان مقاله :
تأثير تمرين تركيبي و مصرف مكمل‌هاي آنتي اكسيداني E و C بر روي بيوژنز ميتوكندري در بافت قلب موش‌هاي صحرايي مبتلا به ديابت نوع دو
پديد آورندگان :
حيدرنيا ، الهه دانشگاه آزاد اسلامي واحد اصفهان (خوراسگان) - دانشكده‌ي علوم ورزشي - گروه فيزيولوژي ورزشي , تقيان ، فرزانه دانشگاه آزاد اسلامي واحد اصفهان (خوراسگان) - دانشكده‌ي علوم ورزشي - گروه فيزيولوژي ورزشي , جلالي دهكردي ، خسرو دانشگاه آزاد اسلامي واحد اصفهان (خوراسگان) - دانشكده‌ي علوم ورزشي - گروه فيزيولوژي ورزشي , مقدسي ، مهرزاد دانشگاه آزاد اسلامي واحد شيراز - گروه تربيت بدني
كليدواژه :
تمرين تركيبي , مكمل آنتي اكسيداني , بيوژنز ميتوكندري – عملكرد ميتوكندري–موش‌هاي صحرايي ديابتي شده با استرپتوزوتوسي
چكيده فارسي :
مقدمه: فرايند آپوپتوز بهعنوان يك وضعيت شايع در آسيب‌هاي قلبي مي‌تواند به‌طور قابل توجهي توسط افزايش قند خون به‌صورت مزمن تحميل شود. از اين‌رو هدف پژوهش حاضر، تعيين اثرات تمرين تركيبي و مصرف مكمل‌هاي آنتي اكسيداني E و C بر عملكرد و بيوژنز عملكرد بافت قلب موش‌هاي صحرايي ديابتي شده با استرپتوزوتوسين بود. روش ها: در مطالعه‌ي تجربي و بنيادي حاضر، تعداد پنجاه سر موش صحرايي نر نژاد Sprague Dawley به‌صورت تصادفي در پنج گروه (در هر گروه 10 سر موش) تقسيم شدند: موش‌هاي سالم بهعنوان گروه كنترل، موش‌هاي ديابتي، تمرينات مقاومتي/استقامتي ديابتي، موش‌هاي ديابتي كه مكمل ويتامين E و C مصرف مي‌كردند و مكمل و تمرين تركيبي تقسيم‌بندي شدند. تمرين تركيبي شامل، تمرين مقاومتي، 5 روز در هفته با شدت فزاينده‌ي 545 درصد وزن موش‌هاي صحرايي و تمرين استقامتي بروي نوارگردان به‌صورت فزاينده از 3010 دقيقه و شدت فزاينده‌ي 7540 درصد حداكثر سرعت طي 8 هفته انجام شد. 48 ساعت پس از آخرين جلسه‌ي تمرين بافت قلب استخراج و بيان ژن‌هاي PGC1 alpha; و Tfam از طريق RealTime PCR ارزيابي شد. داده‌هاي پژوهش با آزمون آماري واريانس دو طرفه tow wayANOVAتجزيه و تحليل شد (05/0 ge;P). يافته ها: القا ديابت باعث كاهش معني‌دار بيان ژن‌هاي PGC1 alpha; و Tfam (05/0 P) بين گروه كنترل سالم و گروه كنترل ديابت شد. از سويي در اين مطالعه مشاهده شده است كه مصرف مكمل و تمرين اثر فزآينده‌اي بر افزايش بيان ژن‌هاي PGC1 alpha; و Tfam در موش‌هاي صحرايي ديابتي شده با استرپتوزوتوسين داشته است. علاوه بر اين، ميزان غلظت گلوكز و وزن موش‌هاي صحرايي تيمار شده با مصرف مكمل و تمرين به‌طور معني‌داري نسبت به ساير گروه‌ها كاهش يافته است (0.05P ). نتيجه گيري: براساس نتايج به‌دست آمده، مصرف مكمل‌هاي غني از آنتي اكسيدان و تمرين تركيبي سبب كاهش ميزان گلوكز خون و از سويي باعث بهبود بيوژنز ميتوكندري بافت قلب موش‌هاي مبتلا به ديابت نوع دو شده است. از سويي، تمرين تركيبي و مكمل آنتي اكسيدانت اثر بيشتري در روند بهبودي ديابت نوع دو نسبت به اثر هر كدام از آنها به تنهايي داشته است.
عنوان نشريه :
ديابت و متابوليسم ايران
عنوان نشريه :
ديابت و متابوليسم ايران
