مطالعه‌ي كارنامه‌ي پژوهشي صنايع ايران در رژيم‌هاي صنعتي در راستاي سياست‌گذاري پژوهشي در علم و فناوري

سابقه و هدف: هدف از انجام اين پژوهش مطالعه كارنامه پژوهشي ايران از جنبه ‌هاي مختلف كمّي و كيفي در صنايع مختلف و بررسي تاثير حمايت ‌هاي مالي و همكاري علمي بر اين پژوهش ‌ها است. مواد و روش‌ها: روش پژوهش اسنادي است و با رويكرد علم‌ سنجي انجام شده است. جامعه پژوهش شامل كليه انتشارات علمي صنايع ايران در پايگاه وب‌ آو ساينس در بازه زماني ۲۰۱۹ ۲۰۱۰ مي‌ باشد كه تعداد آن ۴۹۰۲ مدرك است. براي تشخيص نوع سازمان ‌ها در پايگاه وب ‌آو ساينس، از برچسب آدرس سازماني، و براي دسته‌ بندي صنايع از رده ‌بندي بين ‌المللي استاندارد صنعتي و به منظور محاسبه نرخ رشد، از نرخ رشد نمايي استفاده شده است. روش ‌هاي آماري به‌ كار رفته در اين پژوهش آزمون مجذور كاي و آزمون تي مستقل مي‌ باشد. يافته‌ها: نرخ رشد توليدات علمي صنايع در اين دوره، برابر ۰/۰۹۷ مي‌ باشد. بيشترين همكاري صنايع ايران، با دانشگاه ‌هاي داخلي (۴۰۵۶ مدرك) و سپس دانشگاه ‌هاي خارجي (۱۰۵۴ مدرك) بوده است و سازمان ‌هاي دولتي خارجي (۸۲ مدرك) و صنايع خارجي (۵۰ مدرك) كمترين ميزان همكاري را داشته‌ اند. بيشترين انتشارات علمي صنايع در رده ساخت و توليد مي‌ باشد كه در حدود ۴۲ درصد توليدات را شامل مي‌ شود و رده معدن ‌كاري و استخراج منابع و نيز رده تامين برق و گاز به ترتيب با ۲۰ و ۱۱ درصد توليدات در رده ‌هاي بعدي قرار دارند. نتيجه‌گيري: حمايت مالي بر كيفيت پژوهش و به عبارتي استنادهاي دريافتي مدارك تاثيرگذار است؛ اما شاخص استناد به ازاي هر مدرك بر اساس سازمان ‌هاي همكار اختلاف معني‌ داري را نشان ندادند.