بررسي بهره‌وري پژوهشي اعضاي هيئت علمي همخون و غيرهمخون در دانشگاه‌هاي برتر كشور

سابقه و هدف: تأثيرات همخوني آكادميك بر ميزان بهره‌وري پژوهشي در هر نظام آموزش عالي ممكن است متفاوت باشد؛ بنابراين، اين پژوهش با بررسي بهره‌وري پژوهشي اعضاي هيئت علمي همخون و غيرهمخون در سه دانشگاه برتر كشور، اين مسئله را مورد تجزيه و تحليل قرار داد. مواد و روش‌ها: پژوهش حاضر جزوه پژوهش ‌هاي كمّي از نوع توصيفي است كه با استفاده از روش علم‌ سنجي انجام شده است. جامعه پژوهش شامل اعضاي هيئت علمي همخون و غير همخون با مرتبه استاديار از سه دانشگاه برتر كشور در نظام رتبه‌بندي شانگهاي بودند كه براساس شاخص‌ هاي بهره ‌وري پژوهشي در سه حوزه فني مهندسي، علوم پزشكي، و علوم انساني اجتماعي، مورد بررسي قرار گرفتند. ابزار مورد استفاده براي گردآوري داده ‌ها در اين پژوهش، پايگاه اسكوپوس بود. يافته‌ها: يافته ‌هاي اصلي اين پژوهش نشان داد اعضاي هيئت علمي همخون ۲۶% بيشتر از اعضاي غيرهمخون خروجي انتشاراتي داشته‌ اند. علاوه بر اين، ميزان استنادات و اچ ‌ايندكس انتشارات اعضاي همخون، به ترتيب با ۲۴/۴% و ۵/۱% بيشتر از اعضاي غيرهمخون است. در جذب منابع مالي پژوهشي اعضاي غيرهمخون نسبت به اعضاي همخون موفق‌ تر بودند. اعضاي همخون با ۴۰/۲۶% تمايل بيشتري به همكاري درون‌سازماني و اعضاي غيرهمخون با ۱۳/۵۴% تمايل بيشتري به همكاري بين‌ المللي داشته‌ اند. نتيجه‌گيري: درمجموع، نتايج اين پژوهش نشان داد كه اثر گذاري پژوهشي اعضاي همخون نسبت به غيرهمخون بيشتر است. همچنين ميزان جذب منابع مالي پژوهش توسط اعضاي غيرهمخون نسبت به همخون بيشتر است و در نهايت اعضاي همخون تمايل به همكاري درون‌ سازماني داشتند، در حالي كه اعضاي غيرهمخون تمايل به همكاري بين‌ المللي داشتند.