بررسي تأثير مداخلات ارگونوميك بر كاهش اختلالات اسكلتي عضلاني در مجتمع ذوب و احياي روي قشم در سال 1399

مقدمه: هم‌زمان با پيشرفت علم و تكنولوژي در كشورهاي جهان سوم و در حال توسعه عوامل زيان‌آور محيط كار بيشتري زندگي كاركنان را به خطر مي‌اندازد. يكي از اين عوامل زيان‌آور، عدم تطبيق كار با انسان است كه باعث اختلالات اسكلتي عضلاني مي شود. بخش مهمي از غرامت‌هاي ناشي از كار در كشورهاي در حال توسعه مربوط به اختلالات اسكلتي عضلاني است. به همين دليل مطالعه اي با هدف بررسي تأثير مداخلات ارگونوميك بر كاهش شيوع اختلالات اسكلتي عضلاني و سرانجام استفاده از نتايج به دست آمده براي پيشگيري از اختلالات اسكلتي عضلاني و بهبود محيط كار در ميان كاركنان مجتمع ذوب و احياي روي قشم در سال 1399 انجام گرفت. روش بررسي: در اين مطالعه كاركنان به صورت تصادفي ساده با استفاده از پرسشنامه نورديك، به صورت شاهد موردي به روشQEC و نقشه بدن مورد ارزيابي قرار گرفتند. سپس مداخلات ارگونوميك براي گروه مورد انجام شد. بعد از يك ماه و چهار ماه ارزيابي مجدد به روش‌هاي QEC و نقشه بدن انجام شد. نتيجه گيري: بنابراين با انجام مداخلات صحيح ارگونوميك شامل آموزش اصول ارگونوميك، به كارگيري تجهيزات اتوماتيك و غيره اختلالات اسكلتي عضلاني نواحي كمر، شانه، گردن و زانو ايجاد شد و اختلالات اسكلتي عضلاني به 13.58 درصد كاهش يافت. همچنين پس از اجراي مداخلات ارگونومي سطح ريسك اين اختلالات به مقدار قابل توجهي كاهش يافت.