ارتباط بين صخره شيشه‌اي با انگيزش شغلي و بالندگي سازماني در كاركنان زن دانشگاه علوم پزشكي لرستان

مقدمه: يكي از مهم‌ترين عوامل كليدي در دستيابي به توسعه، به‌كارگيري بهينه منابع انساني است. از اين‌رو توجه به استعداد و نقش زنان در پست‌هاي مديريتي از اهميت ويژه‌اي برخوردار است. هدف از انجام تحقيق بررسي ارتباط بين صخره شيشه‌اي با انگيزش شغلي و بالندگي سازماني در كاركنان زن دانشگاه علوم پزشكي لرستان بود. روش بررسي: روش تحقيق توصيفي از نوع همبستگي بود. 367 نفر از كاركنان زن دانشگاه علوم پزشكي لرستان بر اساس جدول مورگان و به صورت نمونه‌گيري در دسترس انتخاب شدند. جهت جمع‌آوري داده‌ها از پرسش‌نامه‌هاي صخره شيشه‌اي، بالندگي سازمان و انگيزش شغلي استفاده شد. داده‌ها با استفاده از همبستگي پيرسون و رگرسيون مورد تحليل قرار گرفتند. يافته‌ها: يافته‌ها نشان داد كه بين صخره شيشه‌اي با انگيزش شغلي و بالندگي سازماني كاركنان زن رابطه منفي معني‌داري وجود داشت. همچنين نتايج تحليل رگرسيون نشان داد كه صخره شيشه‌اي قادر به پيش‌بيني انگيزش شغلي و بالندگي سازماني كاركنان زن بود. نتيجه‌گيري: بر اساس نتايج صخره شيشه‌اي با انگيزش شغلي و بالندگي سازماني كاركنان زن رابطه منفي دارد. وجود صخره شيشه‌اي در سازمان سبب كاهش بالندگي و انگيزش شغلي كاركنان زن مي‌شود.