تبين بازآفريني بافت‌‌هاي فرسودۀ شهري با روش تلفيقي FEMA و SMART PLS (مورد شناسي: شهر زنجان)

اگرچه بافت‌‌هاي فرسوده و تاريخي شهر، قلب تپندۀ سيستم شهري در دوره‌هاي تاريخي بوده‌‌اند، ولي با به انزوا رفتن اين بافت‌‌ها، مجموع شهر نيز تحت تأثير اين بافت‌‌ها قرار گرفته و متحمل آثار زيان‌باري شده است. بافت‌‌هاي فرسودۀ شهر مي‌‌توانند آثار زيان‌‌بار و با شدت غيرقابل‌جبران ايجاد كنند. بدين‌جهت لازم است آثار و پيامدهاي احتمالي اين بافت‌‌ها مشخص شوند و متناسب با آن‌ها اقدامات لازم درجهت متعادل‌‌سازي با ديگر بافت‌‌هاي شهري صورت گيرد. اين تحقيق باهدف بازآفريني بافت‌‌هاي فرسودۀ شهر زنجان سعي دارد، ازطريق شناسايي پيامدها و خطر‌‌هاي بالقوۀ بافت‌‌هاي فرسوده، اقدام به استخراج عملگرهايي كند كه براساس آن، بافت‌‌هاي فرسوده بازآفريني شوند. بدين‌جهت از ارزيابي ريسك امنيتي زيرساخت، درجهت شناسايي ريسك‌‌هاي بافت‌‌هاي فرسودۀ شهر، مشخص‌‌سازي عدد اولويت ريسك و تعيين عملگرها استفاده‌ شده است. همچنين درجهت تأييد قابليت عملگرها در بازآفريني بافت‌‌هاي فرسوده از محيط PLS استفاده ‌شده است. نتايج تحقيق نشان داده است كه بيشترين اثر زيان‌‌بار بافت‌‌هاي فرسوده در شهر زنجان مربوط به افزايش آلودگي، افزايش ناهنجاري‌‌ها و كاهش تعلق‌خاطر بوده است؛ در اين راستا شش مؤلفه درجهت ساماندهي بافت‌‌هاي فرسوده پيشنهاد شده‌اند كه در اين ميان توجه به ذي‌نفعان در ساماندهي بافت‌‌ها، بهره‌‌گيري از رشد هوشمند شهري و مديريت شهري با مشاركت شهروندان بالاترين ضريب تأثير را داشته‌‌اند.