بازشناسي عوامل مؤثر بر كالبد فضاهاي مسكوني و سنجش ميزان رضايتمندي ساكنان مجتمع‌هاي مسكوني از كيفيت كالبدي محيط مسكوني (مورد شناسي: مجتمع مسكوني آسمان تبريز)

سنجش درجۀ رضايتمندي فضايي الگوي سكونت و مجتمع‌هاي سكونتي، طيف گسترده‌اي از مؤلفه‌هاي فرهنگي، اجتماعي، كالبدي و... را دربرمي‌گيرد كه در مجموع ارزش كيفيت محيط مسكوني و سكونت را نمايان مي‌كند. شاخص‌هاي كيفي مسكن همواره به‌عنوان حساس‌ترين ابزار برنامه‌ريزي مسكن محسوب مي‌شوند. عرصۀ مسكن به‌منظور تأمين رشد اجتماعي، علاوه بر خود واحد مسكوني، محيط پيرامون آن را نيز دربرمي‌گيرد. رضايت از سكونت، امري چندبُعدي است و توجه به عوامل متعدد سازندۀ كيفيت و رضايتمندي آن در تدوين الگوي ارزيابي ضروري است. ارزيابي ميزان رضايتمندي ساكنان مي‌تواند درجهت سنجش ميزان دستيابي به اهداف پروژه‌هاي شهري مؤثر واقع شود و همين‌طور نتايج حاصل از اين‌گونه پژوهش‌ها را مي‌توان در ارتقاي كيفيت محيط زندگي به‌ويژه در مجتمع‌هاي مسكوني به‌كار برد. اين پژوهش كه با هدف ارزيابي ميزان رضايتمندي ساكنان مجتمع‌هاي مسكوني تبريز صورت گرفته، به روش توصيفيتحليلي انجام شده و براي ارزيابي نهايي داده‌ها از نرم‌افزار SPSS و روش آماري همچون آزمون T تك‌نمونه‌اي، تحليل واريانس يك‌طرفه و آزمون همبستگي پيرسون بهره گرفته شده است. شيوۀ جمع‌آوري اطلاعات بر پايۀ چك‌ليست‌هايي براي تكنيك‌هاي پرسشنامه، مشاهده، بررسي ويژگي‌هاي مكانيفضايي بوده و در اين مسير از مطالعات اسنادي و كتابخانه‌اي استفاده شده‌است. بررسي‌هاي به‌عمل‌آمده حاكي از آن است كه رضايتمندي افراد در زمينه‌هاي دياگرام عملكردي و فرم فضاهاي خارجي در سطح بسيار خوب و فرم ساختمان، فرم فضاهاي داخلي و ابعاد واحد مسكوني، ارتفاع سقف واحدهاي مسكوني و ابعاد و اندازۀ مشاعات، امكانات و ارتباطات فضاي خارجي در حد متوسط (بالاتر از حد ميانه) و تعداد اتاق‌هاي واحد مسكوني و تعداد واحدهاي موجود در مجتمع در حد ضعيف (پايين‌تر از حد ميانه) هستند و در كل ميزان رضايتمندي ساكنان از اين مجتمع مسكوني در بالاتر از حد متوسط قرار دارد.