تحليل سبك شناختي سروده ي قافيه صفي الدين حلي در مدح پيامبر اكرم صلي الله عليه وآله

Stylistic analysis of Safi al-Din Hali's Poetry in praise of the Holy Prophet

شناخت سبك و زبان هر اثري در فهم و درك بن مايه هاي آن اثر كمك بسياري خواهد كرد، به ويژه وقتي اثر مورد بررسي شعر باشد؛ چرا كه زبان شعري در بيشتر موارد از شكل معيار خارج مي شود. صفي الدين حلي يكي از بزرگترين شاعران دورة انحطاط است و مدح پيامبر اكرم (ص) در ديوان وي جايگاه ويژه اي را به خود اختصاص داده است. سروده قافيه ي حلي با 50 بيت، يكي از مدايح نبوي شاعر است كه با موضوع تولد پيامبر (ص) و بيان وجد و سرور هستي و طبيعت از اين رخداد خجسته و مبارك آغاز مي شود و شاعر، ميلاد حضرت را پاياني بر عمر ستم طاغوت و سرآغاز سرنگوني استبداد و حكومت كفر معرفي مي كند و در ادامه به بيان فضايل پيامبر (ص) و ستايش ايشان مي پردازد. مقاله پيش رو بر آن است تا به روش توصيفي ـ تحليلي و از دريچه سبك شناسي، سروده مذكور را در سه لايه آوايي، نحوي و بلاغي ـ معنايي مورد تحليل قرار دهد تا از طريق كشف ظرايف سبكي و زباني اين سروده و نقش آن در آفرينش معنا، نشان دهد كه شاعر تا چه اندازه در قالب اين ساختار شعري توانسته ارادت و محبت و عاطفه خويش را نسبت به ساحت مقدس پيامبر (ص) به نمايش بگذارد. نتايج مقاله، حاكي از آن است كه شاعر براي زيباسازي ابيات و افزايش بار موسيقايي قصيده، از جناس بهرة فراوان برده است. در حوزة نحوي نيز بسامد استفاده از جملات فعليه و جملات خبري به ترتيب از جملات اسميه و انشائيه به مراتب بيشتر است و تقسيم مقاطع آوايي از ويژگي هاي سبكي مدحيه مورد بررسي وي به شمار مي رود. در حوزة بلاغي ـ معنايي نيز دو عنصر تشبيه و استعاره از بسامد بسيار بالايي برخوردارند. سبك به كار رفته در اين سروده به خوبي در خدمت پويايي گفتمان شعري بوده و در ترسيم عاطفه و احساس شاعر نسبت به پيامبر (ص) موفق عمل نموده است.

Knowing the style and language of each work will help a lot in understanding the themes of that work, especially when the work is studied as poetry because the language of poetry in most cases goes beyond the standard form. Safi al-Din Hali is one of the greatest poets of the period of decline and the praise of the Holy Prophet (PBUH) has a special place in his divan. Hali rhyme poem with 50 verses is one of the poet's prophetic praises that begins with the subject of the birth of the Prophet and the expression of the server of existence from this blessed event and the poet introduces the birth of the Prophet as the end of the tyranny of tyranny and the beginning of the overthrow of tyranny. an‎d then expresses the virtues of the Prophet and praises him. The present article intends to study and analyze one of his prophetic praises in three phonetic, syntactic, and rhetorical-semantic layers through a descriptive-analytical method and the stylistic perspective, by discovering the stylistic and linguistic nuances of this poem and its role in creating meaning, to show how much the poet in the form of this poetic structure has been able to show his devotion, love, and affection for the sacred field of the Prophet. The results of the article indicate that the poet has used a lot of puns to beautify the verses and increase the musical load of the ode. In the field of syntax, the frequency of using current sentences and news sentences is much higher than noun and essay sentences, and the division of phonetic sections is one of the stylistic features of Madhiyeh's study. In the field of rhetoric-semantics, the two elements of simile and metaphor have a very high frequency. The style used in this poem has served the dynamics of poetic discourse well and has been successful in depicting the poet's emotion and feeling towards the Prophet.