تحليل حساسيت روش حذف انفرادي در استخراج سيل‌خيزي زير‌حوضه‌ها به ارتفاع و الگوي زماني بارش (مطالعة موردي: حوضه زاهدان)

يكي از موارد بسيار ضروري در برنامه‌ريزي‌هاي مربوط به مهار خسارات سيلاب، شناسايي مناطق سيل‌خيز و تعيين پتانسيل سيل‌خيزي يك حوضه است. به‌اين‌ترتيب مشخص مي‌شود كه در يك حوضه، كدام يك از زيرحوضه‌ها در اولويت اجراي سناريو‌هاي كاهش خطرات سيلاب هستند. اولويت‌بندي سيل‌خيزي ﻋﺒﺎﺭﺕ ﺍﺳﺖ ﺍﺯ ﺗﻔﮑﻴﮏ ﻭ طبقه‌بندي ﺯﻳﺮحوضه‌هاي ﻳﮏ حوضه ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ مشاركت آن‌ها در توليد دبي اوج سيلاب؛ به‌عبارت‌ديگر، زيرحوضه‌اي كه بيش‌ترين مشاركت را در توليد دبي اوج سيلاب حوضه دارد، ﺩﺭ ﺍﻭﻟﻮﻳﺖ ﺍﻭﻝ سيل‌خيزي ﻗﺮﺍﺭ خواهد گرفت. در اين مطالعه حساسيت روش حذف انفرادي با استفاده از مدل هيدرولوژيكي HEC-HMS بر تداوم بارش، دورة بازگشت و الگوي زماني آن به‌صورت موردي در حوضه لار زاهدان مورد بررسي قرار گرفت و نشان داده شد كه نتايج روش مذكور به تداوم بارش، الگوي زماني و دورة بازگشت آن با درجات مختلفي داراي حساسيت است. با توجه به اينكه زمان تمركز حوضه حدود 12ساعت تخمين زده شد، بارندگي با تداوم 6، 12، 18 و 24 ساعت با الگوهاي مختلف توزيع زماني و در دوره‌هاي بازگشت 5، 25، 50 و 100 سال مورد آزمون قرار گرفتند. به‌طوركلي مي‌توان گفت در تداوم بارش كوچك، تغيير در دورة بازگشت و همچنين تغيير در الگوي زماني آن، تأثير كمي بر روي الگوي رتبه‌بندي زيرحوضه دارد؛ اما با افزايش تداوم بارش به‌خصوص در تداومي حدود دو برابر زمان تمركز با تغيير الگوي زماني بارش و همچنين دورة بازگشت، تغيير در الگوي رتبه‎‌بندي زيرحوضه‌ها مشهود بود.