ساخت و ارزيابي غشاء كامپوزيتي سه لايه پلي كاپرولاكتون-هيدروكسي آپاتيت حاوي ميكروسفرهاي پلي لاكتيك كو گليكوليك اسيد داراي دگزامتازون براي بازسازي استخوان تحليل رفته فك در بيماري پريودنتال

سابقه و هدف: استفاده از راهبرد هاي هدايت بازسازي بافتاستخوان در بازسازي بافتهاي پريودنتال، موفقيت هاي قابل توجهي داشته است. اساس بيولوژيك غشاء هدايت كننده بازسازي بافت اين است كه افزودن يك سد فيزيكي از مهاجرت سلول هاي اپيتليالي و بافت همبند به درون ضايعه جلوگيري نموده تا سلول هاي ليگامان پريودنتال و مزانشيمي فرصت مهاجرت به سطح ريشه را بيابند. سدهاي موجود صرفا به عنوان يك مانع فيزيكي عمل كرده و ويژگي ديگري ندارند. هدف از انجام اين پژوهش، ساخت و ارزيابي غشاء كامپوزيتي رها كننده دگزامتازون به منظور تحريك استخوان سازي و بازسازي استخوان تحليل رفته فك در اثر بيماري پريودنتال است. مواد و روش ها: در اين مطالعه تجربي غشاء كامپوزيتي، پلي كاپرولاكتون-هيدروكسي آپاتيت به همراه ميكروسفرهاي حاوي داروي دگزامتازون به روش ريخته گري حلال تهيه گرديد. ميكروسكوپ الكتروني روبشي (SEM) به منظور ارزيابي كيفي مورفولوژي، طيف سنجي مادون قرمز (FTIR) براي مطالعه كيفي ساختار شيميايي نمونه ها و اسپكتروفتومتري با هدف بررسي كمي نرخ رهايش داروي دگزامتازون بكار رفت. به جز موروفولوژي براي هر آزمون 5 نمونه تهيه و تكرار شد. نرمال بودن توزيع داده ها با آزمون شاپيروويلك بررسي و نتايج با آزمون T-Test ارزيابي شد. يافته ها: تصاوير SEM بيانگر اين است كه غشاهاي تهيه شده با اين روش داراي تخلخل زياد، بزرگ و مرتبط به هم هستند. همچنين ميكروسفرهاي حاوي دگزامتازون توپوگرافي سطحي تقريبا يكنواخت و حالت كروي كاملا همگن با ميانگين اندازه 6 نانومتر تا 10 ميكرومتر دارند. نتايج تست كيفي FTIR وجود هيدروكسي آپاتيت را در ساختار تاييد كرد. نتايج اسپكتروفتومتري نشان داد كه ميران رهايش دگزامتازون هنگامي كه ميكروسفرهاي حاوي آن در لايه دوم قرار گرفته بود، در روز اول بطور معني داري بيشتر از روز دوم بود (P=0.02) ولي اين ميزان در لايه سوم در روزهاي مختلف اختلاف معني داري نداشت(P=0.12). نتيجه گيري: بنظر مي رسد كه غشاء كامپوزيتي سه لايه پلي كاپرولاكتون-هيدروكسي آپاتيت حاوي ميكروسفرهاي پلي لاكتيك كو گليكوليك اسيد داراي دگزامتازون به دليل شباهت به بافت استخوان و نيز ايجاد شرايط مناسب براي ترميم بافت نرم، مي تواند در بازسازي بافت نرم و سخت به كار گرفته شود.