گفتاري در باب مدعيات دساتير

بر اساس ديدگاه اصلي دساتير، تاريخ جهان به برخي دوره‌هاي بزرگ اصلي (مهين چرخ) تقسيم مي‌شود كه تعداد دقيق آنها دانسته نيست. هر يك از اين دوره‌ها نيز به چند دورة كوچك‌تر (كهين چرخ) تقسيم مي‌شود و در انتها، دوره‌اي بزرگ با يكي از اين دوره‌هاي كوچك‌تر پايان مي‌پذيرد. آغازگر دورة بزرگي كه اكنون در آن قرار داريم «آباد»، پيامبري است كه همه انسان‌هاي امروزي از نسل او هستند. اين دوره با سه دورة كوچك ديگر دنبال شده تا به دورة «گلشاهيان» رسيده است. در اين مقاله، با بررسي معيارهاي دساتيريِ شروع و پايان يك دورة كوچك، نشان داده مي‌شود كه كيخسرو آخرين پيامبر گلشاهي و زرتشت نخستين پيامبر دورة بعد است. در ادامه، با توجه به اينكه ساسان پنجم آخرين پيامبر دورة زرتشتي و پرويز آخرين پادشاه الهي دساتير است، استدلال مي‌شود كه دساتير را بايد بشارت‌نامة ظهور آذركيوان به مثابه نخستين پيامبر هفتمين كهين چرخ در نظر گرفت.