سنجش وضعيت پراكنش شاخص‌هاي توسعه‌يافتگي در دهستان‌هاي بخش مركزي شهرستان جيرفت در GIS با استفاده از روش Kriging

امروزه مقولۀ توسعه، دغدغۀ بسياري از كشورها است. يكي از اركان توسعه، جامعيت و يكپارچگي آن در رفع عدم تعادل‌هاي اقتصادي اجتماعي در منطقه است. در پژوهش حاضر كه به شيوة «توصيفيتحليلي» به انجام رسيده، سعي شده نماي توسعه‌يافتگي با ارزيابي بيش از 80 شاخص فرعي در قالب 7 مولفة اصلي در دهستان هاي بخش مركزي شهرستان جيرفت بر مبناي آمار سال 1395 و در راستاي هدف اصلي اين پژوهش بررسي شود. دادههاي نظري پژوهش به روش كتابخانه‌اي جمع‌آوري و پس از استخراج شاخص‌ها، اوزان هر شاخص‌ از مدل TOPSIS بدست آمد. سپس اوزان حاصل از آنتروپي شانن و مدل تاپسيس در نقشه هاي فواصل اعمال و با بهره گيري از برنامه جانبيKriging ، درونيابي شد. در نهايت خروجي نهايي با ابزارFuzzy overly و گاماي 9/0 استخراج شد و در مرحله بعد با استفاده از تحليل خوشه و ناخوشه نقشه‌هاي مكاني ترسيم گرديدند. نتايج مدل تاپسيس نشان مي‌دهد كه بالاترين رتبه‌ي شاخص‌هاي توسعه‌يافتگي در محدوده مورد مطالعه مربوط به دهستان هليل با ميانگين 66/0 مي‌باشد و دهستان‌هاي اسفندقه، اسلام‌آباد، دولت‌آباد و خاتون‌آباد به ترتيب با ميانگين 55/0، 54/0، 46/0، 24/0 اولويت‌هاي بعدي را به خود اختصاص داده‌اند. همچنين تحليل يافته‌ها نشان مي‌دهد كه دهستان هليل از لحاظ برخورداري از نظر شاخص‌هاي تحقيق در حال توسعه مي‌باشند. اسفندقه، اسلام‌آباد، در وضعيت نيمه برخوردار و دولت‌آباد و خاتون‌آباد در وضعيت محروم قرار گرفته‌اند؛ كه اين امر نشان از وضعيت نامناسب و دور از استانداردهاي مطلوب توسعه‌يافتگي در سطح جهاني و ملي در محدوده مورد مطالعه مي‌باشد.