پيش‌بيني عملكرد جنسي زنان بر اساس نقش خودپنداره، خودكارآمدي و آگاهي جنسي

هدف: پژوهش حاضر با هدف پيش‌بيني عملكرد جنسي زنان بر اساس نقش خودپنداره، خودكارآمدي و آگاهي جنسي انجام شد.روش : پژوهش از نظر هدف كاربردي و طرح پژوهش توصيفي از نوع همبستگي بود، به روش نمونه‌گيري دردسترس 500 نفر از زنان (24 40 ساله) مراجعه كننده به مراكز سلامت به مراكز سلامت، كرج در سال 1397 انتخاب شدند. براي كردآوري داده‌ها از شاخص عملكرد جنسي زنان، روزن (2000) و پرسشنامه چندوجهي خودپنداره جنسي اسنل (1993) استفاده شد و براي تحليل داده‌ها از ضرايب همبستگي پيرسون، تحليل واريانس همبستگي و ضرايب رگرسيون استفاده شد. يافته ها: نتايج نشان داد كه مولفه‌هاي خودپنداره جنسي در پيش‌بيني عملكرد جنسي زنان نقش دارد. براساس يافته‌هاي اين پژوهش باورهاي جنسي فرد به عنوان خودپنداره جنسي، نقش پيش‌بيني كننده‌اي در عملكرد جنسي زنان داشته و مهمترين پيش‌بيني كننده عملكرد جنسي به ترتيب آگاهي جنسي، اشتياق جنسي، خود سرزنشي در مشكلات جنسي، خود كارآمدي جنسي، شهامت و جرات جنسي و مديريت مسائل جنسي است. طبق نتايج بدست آمده بين اضطراب جنسي، خود سرزنشي در مشكلات جنسي، ترس از رابطه جنسي و افسردگي جنسي با عملكرد جنسي رابطه معكوس دارند و بين خود كارآمدي جنسي، آگاهي جنسي، انگيزه براي اجتناب از روابط جنسي پرخطر، اشتياق جنسي، شهامت و جرات جنسي، خوش‌بيني جنسي، نظارت و پايش جنسي، انگيزش جنسي، مديريت مسائل جنسي، اعتبار و ارزشمندي جنسي، رضايت جنسي، الگوهاي فردي جنسي، پيشگيري از مشكلات جنسي و كنترل دروني مسائل جنسي با عملكرد جنسي رابطه مستقيم دارند . نتيجه گيري: بر اساس يافته هاي پژوهش نتيجه گيري مي شد خودپنداره، خودكارآمدي و آگاهي جنسي نقش معني داري در پيش بيني عملكرد جنسي زنان داشتند .