اثر مخلوط قارچ‌كش‌هاي كاربندازيم، ايپروديون و تبوكونازول روي Sclerotinia sclerotiorum

مقدمه: قارچ خاكزي Sclerotinia sclerotiorum يا كپك سفيد عامل بيماري مخرب‌ پوسيدگي ريشه و ساقه گياهان بسياري است. مبارزه شيميايي با توجه به عدم وجود رقم‌هايي با مقاومت بالا، به عنوان مهم‌ترين روش مديريت اين بيمارگر گياهي است. امّا استفاده مكرر از قارچ‌كش‌ها منجر به بروز سويه‌هاي مقاوم در جمعيت بيمارگر مي‌شود. استفاده از قارچ‌كش‌هايي با نحوه اثر متفاوت، به خصوص آنهايي كه اثر تشديدكننده دارند، از مهم‌ترين روش‌هاي ضدمقاومت به قارچ‌كش‌ها است. مواد و روش‌ها: اثر نسبت‌هاي مختلف مخلوط دو به دو قارچ‌كش‌هاي كاربندازيم، ايپروديون و تبوكونازول روي رشد پرگنه چهار جدايه S. sclerotiorum، و بررسي خاصيت تشديدكننده احتمالي آنها در شرايط درون‌شيشه‌اي در اين پژوهش، مورد آزمايش قرار گرفت. جدايه‌هاي بيمارگر در محيط كشت سيب‌زميني دكستروز آگار حاوي غلظت‌هاي مختلف از مخلوط قارچ‌كش‌ها كشت شدند و مقادير EC50 و فاكتور تشديدكنندگي براي نسبت‌هاي مختلف مخلوط قارچ‌كش‌ها محاسبه گرديد. يافته‌ها: مخلوط تبوكونازول: كاربندازيم به نسبت 7:1، روي همه جدايه‌ها اثر تشديدكنندگي و بازدارنده داشت و مخلوط كاربندازيم: ايپروديون به نسبت 9:1روي سه جدايه اثر تشديدكنندگي و بازدارنده نشان داد. نتيجه‌گيري: مخلوط تبوكونازول: كاربندازيم به نسبت 7:1، بهترين اثر تشديدكنندگي و بازدارندگي از رشد تمام جدايه هاي بيمارگر را داشت، بنابراين پتانسيل به كارگيري در برنامه‌ مديريت S. sclerotiorum را دارد.