اثربخشي آموزش روش مونته‌سوري بر توانايي‌هاي ديداري حركتي دانش‌آموزان مبتلا به اختلال‌هاي يادگيري غيركلامي

هدف از پژوهش حاضر، بررسي اثربخشي آموزش روش مونته‌سوري بر توانايي‌هاي ديداري حركتي دانش‌آموزان مبتلا به اختلال يادگيري غيركلامي بود. براي انجام پژوهش، تعداد 4 نفر از دانش‌آموزان پسر اول ابتدايي، مبتلا به اختلال يادگيري غيركلامي كه در دبستان نبي‌اكرم (ص) شهرستان بناب، در سال تحصيلي 1399 1398 تحصيل مي‌كردند، براساس آزمون ديداري حركتي بندرگشتالت انتخاب شدند. در اين پژوهش كه از نوع طرح تك‌آزمودني با چند خط پايه (ABA) بود، ابتدا هر كدام از آزمودني‌ها با توجه به ملاك‌هاي‌ اختلال يادگيري غيركلامي، به طور دقيق مورد مشاهده قرار گرفتند و توانايي‌هاي‌ ديداري حركتي آنها اندازه‌گيري و ثبت گرديد. سپس در مرحله مداخله، هر آزمودني طي 10 جلسه 45 دقيقه‌اي به صورت جداگانه، آموزش‌هاي روش مونته‌سوري را دريافت كردند. عملكرد آزمودني‌ها، در جلسات مرحله پيگيري نيز مورد مشاهده قرار گرفت. در نهايت داده‌هاي جمع‌آوري شده، از طريق روش تحليل ديداري نمودارها، روش درصد داده‌هاي ناهمپوش (PAND)، محاسبه اندازه‌اثر و درصد بهبودي، مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند. نتايج پژوهش، نشان‌دهنده تاثير آموزش روش مونته‌سوري در افزايش توانايي‌هاي ديداري حركتي هر چهار آزمودني بود. در نتيجه مي‌توان از آموزش روش مونته‌سوري به عنوان بخشي از برنامه‌هاي توانمندسازي دانش‌آموزان مبتلا به اختلال يادگيري غيركلامي استفاده كرد.