پيش‌بيني گرايش به رفتارهاي پرخطر بر اساس ادراك جو رواني عاطفي خانواده و سبك فرزندپروري با ميانجي‌گري سبك زندگي سلامت در نوجوانان

هدف پژوهش حاضر پيش‌بيني گرايش به رفتارهاي پرخطر بر اساس ادراك جو رواني عاطفي خانواده و سبك فرزندپروري با ميانجي گري سبك زندگي سلامت در نوجوانان بود. روش پژوهش، همبستگي از نوع مدل‌يابي معادلات ساختاري بود. جامعه آماري پژوهش شامل دانش‌آموزان (نوجوانان) دوره دوم متوسطه شهر قم در سال تحصيلي 1400 1399 بود. نمونه اين پژوهش شامل تعداد 375 دانش‌آموز بود كه به شيوه تصادفي خوشه‌اي انتخاب شدند. ابزارهاي مورد استفاده شامل مقياس خطرپذيري نوجوانان ايراني(IARS)، سبك‌هاي فرزندپروري (PSQ)، جو رواني عاطفي خانواده (PASFQ) و سبك زندگي سلامت (HLQ) بود. تجزيه و تحليل داده‌هاي پژوهش با استفاده از روش‌هاي همبستگي پيرسون و مدل‌يابي معادلات ساختاري، به وسيله نرم‌افزار آماري SPSS و Amos ويرايش 23 صورت گرفت. نتايج تحليل همبستگي پيرسون نشان داد كه بين متغيرهاي پژوهش به صورت دو به دو رابطه معنادار وجود دارد (0.001 p). علاوه بر اين نتايج نشان داد كه فرزندپروري مقتدرانه، فرزندپروري سهل‌گيرانه و فرزندپروري مستبدانه با سبك زندگي سلامت نوجوانان داراي اثر مستقيم معنادار دارد (0.001 p) و توانسته‌اند به ترتيب 27.2، 8.4 و 8.2 درصد از واريانس اين متغير را تبيين كنند. در ادامه جو رواني عاطفي خانواده بر سبك زندگي سلامت نوجوانان داراي اثر مستقيم معنادار بوده (0.001 p) و توانسته 31.8 درصد از واريانس اين متغير را تبيين نمايد. در نهايت سبك زندگي سلامت بر رفتارهاي پرخطر نوجوانان داراي اثر مستقيم معنادار است (0.001 p) و توانسته 39.4 درصد از واريانس اين متغير را تبيين كند. بر اين اساس علاوه بر اين كه مدل از برازش مناسبي برخوردار بوده، نقش ميانجي سبك زندگي سلامت در رابطه بين ادراك جو رواني عاطفي خانواده و سبك‌هاي فرزندپروري با رفتارهاي پرخطر نوجوانان تاييد شد. با توجه به نقش ميانجي سبك زندگي سلامت در رابطه بين متغيرهاي پژوهش حاضر، لازم است كه آموزش و پرورش سبك زندگي سلامت را به نوجوانان معرفي نموده و با برگزاري كلاس‌هاي آموزشي مناسب، تلاش نمايد تا اين مدل سبك زندگي را ترويج و گسترش دهد.